Online Üye
Online Ziyaretçi
Anlam olmak istiyorum
belki de
Adlandırmak anlam
yüklemek
Tüm vahameti yükleyip
gölgelere
Seğirtmek geceden güne
Bulutların nezdinde
pür-ü pak yüzümde
Işık bulan ne ise
Kovmak gölgeleri,
Sonlandırmak acıları
Kırıp tam ortasından
sığınmak
Yaralı yüreğine.
Ne beyhude oysa
kıvraklığında
Zihnimin çakıl
taşlarına takılı
Hatta kancalarına
Bilediğim gönül teline
asılı
O hengâme yüklü
varsayımlarım
Konuşlanıp da siperimde
Yoksun kılındığım
nimetlerinden dünyanın
Küçük bir serçe
kırılganlığında
Seyyah yüreklerin farkındalığı
belki de.
Hicap edilesi sayısız
detayda gizli
Varlık addedilen tezgâha
çıkmış
Hani şu köşedeki bitpazarı.
Sanır mısın ki
vazgeçilmezsin
Nezdinde evrenin
görmezden gelsen de
Gök kubbeyi sarmış bak
ebemkuşağı.
Dirayeti yitik bir
gölgenin nazarında
Yıllanırken varoluşun hengâmesi
Kadar çapraşık olan
kader yolculuğu,
Sonu bileyen o tahakküm
Hele ki yeti addedilen
sevgi nasıl da
Mihenk taşı yola çıkıp
da
Meyletmiş bir kez sona.
Vakur bir tını zaman
zaman o gözyaşı
Yokluğa namzet sessiz
gecenin
Bitimsiz hüznü.
Yitip gitmelerde saklı
olsa nizamın
Serkeş terk edilişi
Yudumlamak aşkı
devinirken yürek
Bilinmeze.
Külliyen yalan yoldan
çıkmak mı
Sanırsın işin aslı,
Yeter ki sakla niyetini
değmeden
Karaya kolla da aşkı
Varlığın tecellisi
madem
Sanma ki aslı astarı
yok sevdanın
Gönül kuşu titretirken
yüreğin telini,
Nidası nasılsa
yükselecek gök kubbeye.
Nazarında bil ki o
nazenin ve serkeş
Yeni yetme düşler:
Kula kulluk etme yeter
ki.
Aşkın tınısını duymak
bile değer ölüme
Hep seslenmez mi yürek
İnletirken şu koca âlemi.