Köhnemiş trenler geçiyor ovalarımdan

Defne kokulu çocuklar koşuyor peşinden

Masallar serpiyor pencereden bir kadın

Dilimde eskimiş bir türkü oluyor aşk

‘Hasretinden yandı gönlüm’ ummanlarda

 

Esmer mevsimlerin ağıtıymış dilindeki

Seyyah ömürlere göçüyor nicedir kuşlar

Yüzümde asırlık kederler durur iken

Gözlerimde dumanlı bir yalnızlık hayat

Avucumdaki aynalar kırılıyor uzaklarda

 

Derin bir iç çekiştir an kederli gönlümde

Bendini aşan sular basmış ozan ülkemi

Kurgusuz öykülerle uyuyor çocuklar

Irak bir sarılışın dudağındadır hicran

Aşkın haritasını taşıyorum bavulumda

 

Korkular yasakların satır arasında sus

Yavan günler taşıyorum nicedir heybemde

Yalnızlığımda ellerin değiyor terli tenime

Gülüşlerin zemheri bir iklim olsa da aşka

Düştüm sıratına yar, geliyorum yurduna

 

 

Selahattin YETGİN

( Gülüşün Zemheri Bir İklim başlıklı yazı S. Yetgin tarafından 6.08.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.