Kibirli aynaların ıslak saçlarına tutundukça ben

İliklerimdeki sancıyla dans eder güneş yanıkları

Yankılarım yetmez yalan dünya ahvalini iletmeye

Güneş sevdalı bakışlarıma dokunur fısıltılarla

Demlenir yüreğimde yeni bir şiir devrik isyanlarla

 

Dudağımda çürük elmalar büyür oysa geceleri

Şu yalan kubbenin altında nice adamlar ağlar

Utkunun kırık çardaklarında aşkı çizer ressamlar  

Yaşamak derin bir yoksulluk belasıdır gönülde

Dolup boşalan gözlerimde çocuklar soyunu arar

 

Toprağın gizlendiği tüm oyuklara bakışlarını ektim

Yenibaharlar korkunun ellerine tutunarak sabır biçti

Dönence vakitler biriktiriyordu kadınlar uzaklarda

Hayat ülküsel aldanışların devrik düş sahnesiydi

Kırıldım kendi içimde güneşin ellerinden su içtim

 

Sussam aldanışlara sökülsem insan suretimden

Ömrün devrik arenasında bütün yalanları yensem

Durdursam akan zamanları suları tersine çevirsem

Öpsem kayıp ölüleri dudağından adaleti dağıtsam

Şu denklemsiz hücrenin kabuklarını aşkla kırsam

 

 
Selahattin YETGİN
( Sökülsem İnsan Suretimden başlıklı yazı S. Yetgin tarafından 2.08.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.