Uykusuz kumlarda sessizliği çiğniyor vakit

Havada orkide kokusu, uzağında sensizlik

Bir toz bulutunu süpürüyor ansızın rüzgâr

Güneşi emziriyor bir kadın, koynunda an

Tüm kapıları üzerime kilitleyip, ağlıyorum

 

Küflü asırları çözüyorum sarı mumyalardan

O riyakâr aşkların izdüşümlerini aralayarak

Kendi eksenime yağarken kar, mevsim bahar

Kendi içine sürüklenen zincir baklası gibiyim

Yorgun omuzlarımda hüsran, boğuluyorum

 

İstesem duyarım seni, özlemle okşarım ellerini

O sevinin gizlerinden bile geçerim buzdağlarını

Sesin eksil bir konser, hüznümün derinliklerinde

Sahipsiz bir yongaca yüzüyorum sarı denizlerde

Kendi ışığıma pervaneyim, aşka kanatlanıyorum

 

Düşe sarılmış sancıyım, bulanık sular gibi ruhum

Parmaklarımda alev, yerle bir sensiz çocukluğum

Hangi mevsimde arıyorsun beni, aylardan şubat

Umutların rengi hercai, avuçlarımda menekşeler

Rüzgârın şarkısı var dilimde, seni mırıldanıyorum

 

Çekildim ruhumun gölgeliğine, ateşe verme anıları

Mutluluk çoğul bir anlam, kanatmayalım şarkıları

Sevince adanmış yalnızlıklarla ovalım hıçkırıkları

Renkler biriktirdim ben aşka, bölmeyelim suskuları

Sussun sözcükler şimdi, sustukça şiire mıhlanıyorum

 

Selahattin YETGİN

( Çekildim Ruhumun Gölgeliğine başlıklı yazı S. Yetgin tarafından 6.10.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.