Online Üye
Online Ziyaretçi
Satır arası tüm
telaşlar
Duyguların çağırdığı
her sese
Sığamadı gitti hüsranın
notası.
Külfeti acı ise
benliğin
Her çağırana inat
Ve tüm o gidişlere
rağmen
Ettiğin hürmet.
Bedeli insan olmanın
Biraz orasından biraz
uzağından
Yeknesak tüm diriliş
Yeni göğün altında
Sabah ezanı çağırırken
uzaklardan
Yol bildiğin o telaş
Ve Yaradan’ın nazarında
En iyi ümmet.
Ne yalan sığar kabına
Ne çeşmeden boş yere
akar
Hayat suyun.
Yaşamaksa, evet
Ben de varım.
Mademki sunumu ömrün şu
niyaz
Neyin derdi de
İçin için ağlarım.
Devinimi her daim çıkar
yokluğa
Şu yüreğin
Gidip de gelmeyenlerin
ardından
Ne çok gözyaşı oluk
oluk akıttığım.
Büyüsü, efsunu zamanın
Anı bilip de kıymete
binen
Sefil varlığım.
Öylesine, tek düze
Sıradan bir ömrün
tecellisi ise aslolan
Şükürler olsun ki
Gören gözüme ne varsa
yansıyan.
Sevgi ya da kin,
Aşk ya da yalan
Her şeye rağmen
İçinden çıktığım şu
devran
Artısıyla kaybıyla
Dosta düşmana yürekten
selam
Yüzü suyu hürmetine
sevginin
Dönemediğim yolun
sonuna gelmesem de lakin
Her saniye belki de son
bildiğim.