Anladým ki; þu âlemde, düzende
Haram bize yaramýyor kardeþim.
Güçlü olup garibaný ezen de
Baþkasýný aramýyor kardeþim.
 
Günah deyip helal - haram almayan,
Devlet malý deniz deyip dalmayan,
Fýrsat bilip halk cebinden çalmayan
Hiçbir yere varamýyor kardeþim.
 
Kim çýktýysa þu kalenin baþýna;
Engel oldu vatandaþýn aþýna.
Yedi - yuttu yalnýz kendi baþýna
Hýzlandý mý duramýyor kardeþim.
 
Ýnsanlarda ne sevgi var ne saygý,
Millet olmak sanki eski bir duygu.
Yürekleri daraltýyor bu kaygý;
Kalbimiz bir vuramýyor kardeþim.
 
Ne vatanda, ne bayrakta, ne dilde…
Bir olmadýk ne yazýk ki her ilde.
Her düþünce baþka baþka þekilde
Kimse bunu soramýyor kardeþim.
 
Yaþananlar böyle derin mi derin,
Müptelâsý olduk elem-kederin.
Aldýðýmýz bu tedbirler kaderin
Þu hükmünü kýramýyor kardeþim.
 
Velhâsýlý iþimiz zor, hem çok zor.
Mümkün ise bu rüyâyý hayra yor.
Esadî’yi dinle sana ne diyor:
Talih bizi göremiyor kardeþim.