Atýp hüzünleri þöyle bir yana,

Mâkus talihimi yýkamaz mýsýn?

Geçmiþi unutup sonra da bana;

Umut verir gibi bakamaz mýsýn?

Kýrýp çemberini mâziden kaçýp,

Kelebek misâli dallara uçup,

Yaz gelmiþçesine goncalar açýp,

Kýr çiçeði gibi kokamaz mýsýn?

Bu da hikâyenin bir yaný diye,

Bir çift söz söyle de, olsun hediye.

Aþkýmýzdan kalan tek aný diye;

Kýrmýzý karanfil takamaz mýsýn?

Aklýndan olumsuz her þeyi silip,

Sana hasretimi ben gibi bilip,

Kalbimin üstüne körükle gelip;

Küllenen ocaðý yakamaz mýsýn?

Kader, en nihâyet yüze gülünce,

Keder lûgatinden bizi silince,

Nasýl sevdiðimi sen de bilince;

Usulca kalbime akamaz mýsýn?

Esat ANIK