Gözlerim doluyor geceleri, özlemle ağlıyorum...
Nasıl kopar insan vatandan, hala hayret ediyorum...
Bilmem ne için bu kadar hasret, bir türlü anlamıyorum...
Üzülme artık babam, az kaldı geliyorum...
Özledim her şeyini, havasını, suyunu...
Bu gurbet kırdı artık kanadımı, kolumu...
Gide gele ezberledim Türkiyemin yolunu...
Şu anasızlığa bir türlü alışamıyorum...
Bir ah çektim yine, aklıma geldi anılar...
Daha dün çocuktum, ne çabuk geçti yıllar...
Hep uzakta kalmış, bitmez sıkı dostluklar...
Sen yoksunya gardaşım, ben yalnız yaşıyorum...
Oturdum bugün yine kendimce yazıyorum...
Ne yapayım be Ayşem, içimi böyle döküyorum...
Yalan dünya işte Semihim, yuvarlanıp gidiyorum...
Sen varsınya Salihim, ben o yüzden gülüyorum...
Aşk yaşatıyor insanı, ömrüme ömür katıyor...
Yalan dünyada bana, koca bir cennet yaşatıyor...
Kalbimi alıpta, ta arşa çıkarıyor...
Adı gibi nazik insan, onunla mutlu oluyorum...
Mehmet Mustafa ÖNEN
(
Aileme başlıklı yazı
MMÖ tarafından
13.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
