baharım yeşilin seyrindeyim
yeşil çimenlerin arasında papatyayım
İzmir narlıderede çiçek açtığında nârım
güneş yakarsa tarlada başağım
konuşmam kalemim ise hiç susmaz
kah anadoluda ırgatların ellerini alın terini yazar
kah avrupadaki işçilerin vatan hasreti özlemi olur .
kah Halepçeyi yazar !
kah hüznünü işler elif misali inceden ince
kah hayale naz işler nazında kekremsi bir damla mavi tebessüm
kah düşlere sürüklenir kalemiyle gizemli izdüşümlere
kasabalarda açık pencerelerden tezgahta halılar dokunur
güllerden çıkarılan renklerle renklenir
kızlar gelinler canından ilmeklerine can katarlar
gönül gözüyle bakınca can yakar duygulanır insan
dillenir desenler kalem durmaz
konuşur yüreğinizle renkler ve kalem gönül verip yazar
desenlerin zerafetiyle süslü dili olabildiğine efkâr
hüzünlü şarkılar söyler Orhan babadan
dökülür içli nağmeler yasemin kokularıyla
şimdi baharı papatyaları yazar kalem
palandöken yükseklerinde hüma kuşu yükselir
sıra sıra dağlarda baharda güneşe rağmen direnen
erimeyen öbek öbek beyaz karları yazar kalem ......./
nurcihan
