Sırtında korkunun ağır yükü
Kaderi törelerin elinde
Kimi tutunacak dalı yok ,duvar diplerinde ellerini açar
Kadın var peçesi yüzünde gözleri güneşe hasret
Kulakları sağır bir ömür köle yaşar
Kadın vardır saçaklı ,kirli pasaklı elinden iş gelmez
Yuva yıkan ,şeytanı bile baştan çıkaran kadın vardır
Tacıdır kocasının başında bir ömür elleri yağ ile balda kadın
Gamsızdır dünyada aç çocuklar varken süt ile yıkanır
Kadın var annem gibi eli sudan çıkmaz çalışmaktan
Kadın var kuyumcu dükkanını üzerinde gezdirir
Süsünü püsünü sokaklara sergiler .
Kadınlar var kazma kürekle bir birinin kuyusunu kazar
Kadın var ürkek ve korkak ,
Çeyiz sandığına pusmuş ,mor çığlıklarının sesi
Kadın var şairlerin kalemlerinin bitmeyen ilhamı ,
Kadın var ipek teninde ,acının izlerinin gizemiyle bir ömür yaşar
Kadınlar var evini çiçeklerle süsler lavanta kurularını ,evlerinin her yerine serperler ..../
nurcihan erdogan