Gariptir lise hayatý, ne zaman ne olacaðýný bilemediðimiz bir serüven... Isýnmak zordur lise hayatýna, kimileri lise bittiðinde dahi ýsýnamaz... En büyük dostluklarýn en büyük aþklarýn yaþandýðý bir dönemdir lise ve tabi en büyük ihanetlerin...

Her þeye raðmen belki de hayatýmýzýn en güzel anýdýr lise

Oysa her an dersi kaynatmanýn ya da dersten kaçmanýn yollarýný ararýz sanki zorla tutuyorlarmýþ gibi saðlýklý karar veremeyiz her defasýnda, aklýmýzýn baþýmýza geldiði an;

Ýþ iþten geçmiþ olacaðýnýn farkýnda bile deðiliz ta ki son seneye kadar iþte o dem içimizde bir burukluk olur vanasý açýk unutulmuþ çeþmeler gibi bardaktan boþalýrcasýna akar gözyaþlarýmýz lise hayatýna dair geçireceðimiz son günleri, son günlerin acýsýný çýkarýrcasýna yaþarýz. Ama nafile, yaþanmasý gereken günleri son seneye sýðdýrmak ne kadar mümkün ki...

Ayrýlýk çanlarý kulaðýmýzda ve son gün gelir çatar hiç beklemediðimiz bir anda, herkesin kendi yolunu çizeceði yeni bir serüven baþlar. Esas hayat þimdi baþlýyor.

Öðrenmemiz gerekenlerin yalnýzca okuldaki bilgilerle sýnýrlý olduðunu sanýrýz. Oysa hayat her an yeni bir þeyler öðrenmemizi saðlar. Okulun bitiþini hayatýnda bitiþi olarak algýlarýz. Oysa okulun bitiþiyle baþlar hayat hayata dair atýlýmlar, yeni iþ imkânlarý ve tabi yeni arkadaþlýklar… Okulun bitiþi dostluðunda bitiþi anlamýna gelmez. Hatta daha bir kýymetli olur daha bir sýký olur baðlar.

Hem unutulmamalýdýr ki dostluk kutsal bir kavramdýr. Bir gün her þey son bulabilir, her þey bir anda yok olabilir. Hatta insanlýk dahi tarihe karýþabilir. Ama dostluk öylemi, Ýstediði kadar yankýlansýn ayrýlýk çanlarý kulaðýmýzda. Bilinmemelidir ki temeli saðlam atýlmýþ dostluklar asla yok olmazlar...