Ulaşmak isterken kaybolan siluetin,

Öncesinde uzaklaşan ben,

Beklemedeyim.

Kayıp gölge misali

Rencide olmuş şu sakil kimliğim

Demlenirken hüznün külfeti yakarken

Hicap ettiğim o bitimsiz tedirginliğim

Kayıp düşerken

Boşlukta yankılanırken sesim

Hanidir susup da ses olsan dediğim…

 

Nirengi noktası olur belki de

Belki de bir ilk

Şu ahir ömrümde görüp göreceğim.

Ezelin tutumu uzanan garip bir mefhum

Müdahil olsam da

Mağlup düşen ben

Ölsem de binlerce kere

Kıdemli bir sancı her yeni doğduğum gün,

Güneş bile üşürken

Ürperir bedenim.

 

Demir atmışım belli ki

Meyletmiş bir kez yalnızlığa

Farkında bile değilim

Yokluğun tecellisi

Nasıl bu kadar derin

Ve susturulmuş bir benliğin

Canhıraş kaygıları

Ermek adına gaflet dolu iken

Dünya haddinden fazla çevrelenmiş

Adsız varlıklara

Hibe etmiş çoktandır boş gönlünü.

 

Belki bitimi belki de

Döngünün yangını

Beni benden eden koca bir yılgı

Vakıf olsam bile hiçlikle sarılı.

 

Muafiyeti mubah

Düşünmesi sakıncalı

Bil ki beklemedeyim.

Yakala ucundan şu kalan yarımı

Savrulmuş bir yaprak kadar soluk

Sakıncalı bir düşün kıyamet habercisi varlığın

Karışmışken kayıplara

Yadsınamaz bir serzeniş

Pelesenk olmuş iken yüreğime.

 

( Güneş Bile Üşürken başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 1/20/2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.