İnsanlık Sevgiye Hasret Gidiyor 

Eski yaraların kan izlerinde 
Firdevs’ten bir demet gülle gidiyor. 
Daldığı karanlık dehlizlerinde. 
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor... 

Sarmış düşmanlığın sisi dumanı, 
Çiğlerden çığ düşer hazan zamanı, 
Şeytanın dünyada bahtiyar anı, 
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor... 

His heyacan sönmüş akıllar durgun, 
Uhrevîlik yapar her yerde vurgun, 
Gökler ötesine yönelmiş yorgun, 
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor... 

Bir özlem solgunu hüzün gülüyle, 
Tonlarca gam yüklü suskun diliyle, 
Susuz çeşmelerde mahzun haliyle, 
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor... 

Nizamla kargaşa kavgaya çıkan, 
Yakına uzağa şüpheyle bakan, 
Özgürlük esaret, demokrasi kan, 
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor... 

Nesf aklı, vicdanı yenmiş o biçim, 
Gecenin bağrında cevapsız niçin, 
Çok büyük bahtsızlık hepimiz için, 
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor... 

Bahar gözlerinde sonbahar yaşı, 
Herkes, birbirinin kurdu en başı, 
Kol kola girmişler bakışlar şaşı, 
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor...
 

Özcan İşler

( İnsanlık Sevgiye Hasret Gidiyor başlıklı yazı Özcan İşler tarafından 12.01.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.