YAR İLE YEKSAN



Bütün sürgünlerim bitti

Ve döndüm

Yalnız  içimdeki sürgün baki…

 

Damarlarımı bir yılkı gibi d/överken kanım

Us bırakmayan tefekkür ortasında

Her attığım adım rücu etmek ister

 

Dudağımdan düşen her kelime imdat…

 

Bit/imsiz bir hicrete meftun kadim bir derviş gibi

Sürgün v/erirken şiirlerim sürgünlerde

Kuru dal gibidir

Umut…

Yar ile yeksan

 

 

 

Rengi neftiye çalarken gecenin

Müjde  ezgileri terennüm ederek

Sahrayı yara yara ilerler kervanlar

 

Hicaz makamında…

 

Bir infial anında “dönüş ne zaman ” diye haykırıverince

Bezirgan başlayıverir şiire…

Her gidiş, dönüş varsa güzeldir

Dönüş…

Bir serap gibi

Umut …

Yer ile yeksan

 

 

 

Çelik olsan kırılır demir olsan erirsin

Bu firkatin ortasında

Öz yaşlarım yağmur olup asılırken kirpik uçlarıma

 

Her mevsim hazan…

 

Her satır başında harf harf, hece hece

Müebbet bir acıdır kalemin ucundan sızan

Elem ustura gibi keserken sur/etimi

Yıllar bembeyaz yağarken

Şakaklarıma 

Umut  …

Kar ile yeksan

…………………

Uğraş, didin, düşün

Belki hayra çıkar düşün

İçindeki ateş devinip dursun

O vakte kadar

Umut…

Har ile yeksan

 

 

10.01.2015

S.ARABİSTAN

( Yar İle Yeksan başlıklı yazı muhammed-meh tarafından 11.01.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.