Rüyamý idi gerçek mi idi bilmiyorum

Yaþanýlan hayat mý yaþanýlan zaman mý gerçek

Zaman mý gerçek hayat mý gerçek yaþanýlanlar mý

Hepsini silip süpüren alýp götüren ölüm gerçek

Geride kalan hepsi bom boþ yoldan çýkaran iþler

Sözler mi gerçek yüreðe ok gibi saplanan

Sevgiler mi gerçek aranýp da ulaþýlmayan

Gözlerde hissiz bakýþlar mý gerecek kahýr eden

Tatlý söz sevgi ile saran yürek göz gerçek

Gerisi uçuruma götüren boþ gereksiz iþler

Kime sorsan herkes bu gerçekleri biliyor

Etrafýna bakýyorsun kin nefret sevgisizlik dolu

Hayata sokulmayan güzelliði bilmenin ne faydasý olacak

Ukala ukala bilmiþlik taslamaktan baþka

Sol yanýmýzda saplý duran hançeri insafsýzca saplamaktan baþka

Türlü rezillik ile uðraþý boþuna uðraþma yanarsýn

Ýþgal düþüncesi ile ömrü iþgal etmeye çalýþýrsýn

Düþleri gerçekleþtir gibi görünür sonra yok edersin

Bir iki güzel sözle esir eder sanýrsýn kendin þeytana esir olursun

Bilmem bu düþüncesizlik çöplüðü aklýn ile nasýl yaþarsýn

Kul Mehmet derki

Öküzlük bize miras kaldý bilmem kimden

Güneþi görmeyen gözler karanlýkta elbet yaþar

Yüreðinde kimse olmayan bilmem nasýl yaþar

Tüm çabalarý ile inandýrýcý olmayan insan neye yarar

Ölüm geldiðinde anlarsýn öküzlüðünü ,

kül bastý olmak için ateþte kýzarýrsýn

Mehmet Aluç