1
Göze çarpan tüm gerçek
Kimine göre bir hayal
Çoğuna göre düzensiz
bir olgu
Her yanı seyrelmiş
Bir o kadar yeknesak
Baştan sona yaşarken
anı dolu dolu…
Dümeninde iken ömrün
Sanma ki tek yolcu
sensin
Binen, dolan güverteye
Dalgaları alır götürür
Bu değil mi doğanın
kanunu.
Kuralları yadsınamaz bu
düzenin;
Yakan, yıkan
Yeri geldi mi elinden
tutan.
Bir o kadar raconu
insan olmanın
Ve tüm kanıksadıkların,
Ne kadar inkâr etsen de
Uzağında duramazsın
adım adım
Arşınladığın o yolun.
Tutsağı mısın
Hükmeden mi
Ne fark eder
Bildikten sonra kendini
Yeter ki hükmet
varlığına
Nezdinde koruduğun,
kolladığın
Tüm yankılarını o
doğrularının.
Hükmederken de unutma
asla varlığını
Kurduğun o hükümet
sadece;
Senin hükmettiğin ne
varsa
Kralı da sensin veziri
de
Tüm o yenilgileri de
Yeri geldi mi sineye
çekersin.
Rakımı yüksek bu şehrin
Popülâsyonu bir o kadar
engin ve derin
Marjinal tüm oluşumlar
Katkıyı da sağlar
Dermanı da olur
yaraların,
Hangi yaralar mı?
Hani düştüğün ve her
yerini parçaladığın
Gecelerce ağladığın
Uğruna perperişan tüm o
sanrıların.
İstediğin kadar bağır
avaz avaz
Gönül bu;
Ne nazı diner ne de
sonlanır tüm o niyaz
Derin bir açılım
yürekten yüreğe
Uzanan o yol
Ruh eşi, ruh ikizi
Ne dersen de
Yeter ki duyumsa aşkı.