Muazzam bir rabıta
Peyderpey düştüm yola
Biraz geçtim kendimden
Kümülâtif bir sevda
Yürekten nükseden,
Tarifsiz bir sancı
Yoksunluktur tek
sebebi.
Neye tekabül ettiyse şu
gönül
Kimden derman dilediyse
Bitimsiz bir hayal
kırıklığı.
Derdi veren Yaratan
O’nda saklı değil midir
dermanı…
Usul usul tüter düşler
Kıt kanaat değil midir
sevgiler
Sızan yüreklerde,
Dünü yarına taşıyan
Ne varsa ana anlam
katan.
Zaman zaman sıkılgan
Derken o tarifsiz
sıkıntı yürek burkan
Debelenmekten ölesiye
yorgun
Sorular bir bir
dizilmiş önüme
Cevabı ne mümkün.
Sona erer belki de
çığlığı hasretin
Kavuşur güne o kara
gece
Unuturum zaman zaman
Bildiğim ne varsa…
Bilirim kendimi
kendimce
Süzülür yaşlar
kifayetsizce
Ne varsa yaşanmamış şu âlemde
Bedeldir yalnızlığa
bile bile.
Rahmeti ömrün yağar
damla damla
Sesi sessizliğin yakar
pare pare
Bir kez de değil
üstelik
Ölmek günden güne
Yaşarım metruk düşlerin
gölgesinde.
Şükretmeli ömür boyu
Yol yordam bilmesek de
ezelden beri
Sadece dualardır
kendini bulduran.
Sessizliğimde yaşarım
Sadece O’dur içimde
çağlayan.