1 Nisyan

 

 

 

Noksanlı zelzele geçiriyor dilim

Dövülürken saçlarım gecenin hırçın gölgesinde

Toprak nemli sarsıntılar içinde

Adımı geveliyor destursuz

Biriktirdiğim yağmurları ötelerken arkalara

Hadi çocukluğum 

Yükle umutlarımı sırtıma

Babamın elleri üşüyor mezarda

Bu son çarem

 

 

Acılarımı dindiriyordu kahreden kimliğim

Bunamış şehirlerde demlerken ağıtlarımı

Bekleyişteyim

Çaresizliğimin kilitlenmiş sandıklarında

İhtimal düşük olsa da

Sesli harflerim gibi

Yüzümü dönüyorum kırılgan insanlara

Ve çocukluğumu görüyorum yine

Mezarlıkların kirli duvarlarında

Sesim ürkekleşiyor

Karanlık çökerken gözlerime

Ağlıyorum hıçkıra hıçkıra

Baba uyan artık

Vakti doldu ayrılığın

Kavuştur düğmelerini

Islıklarımın

Nefesim daralıyor

 

 

Ses tellerime karışıyordu saçlarım

Eğri duruyordu kelebekler uykularımda

Uyandım  

Sessiz akan nehirlerin kıyılarında

Tırnaklarımı ojeliyordum

Acemi bir kız çocuğu gibi

Sonra

Babamın omzuna dayadım gölgemi

Art arda şarkılar fısıldıyorken

Kendime

 

                                              

Bağırıyorum

Gözlerim yutkunuyor

 

 

Her şey yarım kaldı

Yüreğimin üvey köşelerinde tırmalarken yüzümü

Yuttuğum yeminler düğümleniyordu boğazımda

Fark ediyorum

Ergen hıçkırıkların ayak nasırlarını törpülüyorum

Bana ayrılmış suskularla

Ne yapsam dinmiyor sızısı kalbimin

Volta atıyor bağırsaklarım

Kan hücrelerimi kemirerek

 

 

 

Baba

Kaçamıyorum paslı dikenlerden

Kaldır ellerini

Koru beni





Hazal Karadağ



( Nisyan başlıklı yazı Hazal Karadağ tarafından 28.05.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.