Anlamsız biliyorum Anlamsız bu yaptığım Bir ölümlünün ölümsüz acısını Sadece bu zavallı kelimelerin sırtına yüklemek Uçsuz bucaksız ruhumu Bir avuç tabuta hapsetmekten farksız oysa ki. Ama ben yinede Her şey BİR den geldiği Ve yine O na döneceği için Umudumu hiç yitirmeden Belki bir rüzgar olur,belki bir deli dalga Ulaştırır diye ruhunun bir kıyısına Birer birer bırakıyorum usulca her kelimeyi Sonsuzluğun avcuna.
Ten kafesimden kurtulup da Hakikate ulaşabilmiş olsaydım eğer Ölmeden önce ölen bahtiyarların geçip gittikleri Bütün o çöllerden geçer Birlik ummanında yok olabilirdim.
Sevdiğimin aslında sen değil Senin suretinde vücut bulan bir mana olduğunu Ve her ne varsa senin adına canımı acıtan Bana bezmi elestten miras kalan bir yara olduğunu da anlayabilirdim.
Böyle, yazık etmeseydim eğer kendime Sureti değil manayı Ve bütün o manaları yaratan Allah ı Sen den binlerce ve binlerce kat daha fazla sevebilirdim.
İşte bunun içindir ki Bu kelimeler hiç kimseden hiç kimseyedir. Adımı bilmeyeceksin Nasıl ki ben , o hep korktuğum gözlerinin Hangi şehrin de durup Bana nereden baktığını bilmiyorsam, Nasıl ki saçlarını öpüp kokladığım her rüyadan Adını dahi bilmediğim acılarla uyanıyorsam Sen de benim kim olduğumu bilmeyeceksin.
Senden Senin ruhuna bulaşmış ne tek bir harf Ne bir bakış,ne merhamet ne de öfke Hiçbir şey beklemiyorum Vazgeçtim artık senden,ve sana dair her şeyden
Bana senin suretin de sunulan bu aşk Ruhumu hapsettiğin o dört duvar içerisinde Kafamı çaresizliğe vura vura Öğretmeseydi eğer Aşkın Allah a açılan en büyük kapı olduğunu Senden,sırf sen olduğun için Nefret bile edebilirdim.
Bu beni ölümümden sonra ilk ve son duyuşun ey sevgili Say ki çok uzaklarda bir yıldız sevdi seni Ne o uzun ve yalnız gecelere anlatabildi derdini Ne de uzanıp dokunabildi saçlarını ay ışığı gibi. Kayıp gitti işte Ömrünün bir ucundan, bir ucuna, Issız bir rüya gibi Yandı ve bitti.
Say ki bir ceylan öldü göz pınarında Sonsuzluğu içmek isterken susuzluğun dudaklarından Kendi aksini gördü bir zerrede Ve bildi her şeyin aslında bir olduğunu Üzülmedi onun için Ne ölümüne Ne de gözlerinden kayıp düştüğü cehenneme.
Sen de üzülme ey sevgili Seni sevmek benim kaderimdi Hayat gibi ,aşk gibi,yalnızlık gibi Ölüm gibi kaderimdi.
( Aşkın Nun Hali başlıklı yazı M.Kemal tarafından 11.05.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
