Bir şiir yaz bana dedin
içinde sen, ben, biz olalım
aşkımız göğe yansısın
Ay kıskançlıktan yıldızlara sarılsın
satır satır gergef gibi işle beni serbestçe
heceler kıskançlıktan şaşırsın yollarını
bir sen, yalnız sen ol dize dize içinde
uzansın sonsuzlukta koların beni sarsın.
Halbuki;
Körpecik bebek tenindeydi içimdeki aşk
mis gibi kokusu, sarılınca burnuma dolar
koklamaya,öpmeye kıyamazdım izim kalır diye
uzaktan severdim benim diye.
Gönlümden dökülenler şiirleri ıslatırken
tohumları damla damla üstüme saçılırdı
ben olurdum doğarak
sen olurdun büyürken
biz olurduk çoğalırken.
Gözlerim gidiş yoluna kararırdı istemeden
bir ışık beklerdim gelişlerinde
elaydı gözlerim eskiden
senden önce
aşk icat edilmeden çok önce
güneşin rengini alırdı
gökkuşağı kıskanırdı da
yaz yağmurlarının ardından beni sürerdi üstüne
sen yumardın bana gözlerini
gel diyen sesin hıçkırırdı sözlerine
ben uçarcasına kırmızı eteğimi toprağa sürte sürte
çiçek açardım akşam sefası niyetine..
Şimdi rengini şaşıran gözlerim
şaşkınlığın girdabında med cezir gibi vurur gönlüme
her geçen dakika azalır maviye yetişemem
siyaha sarınırım mutluluk diye
ben diye titreyen dilin damağında
nasil oldu da el diye şakıdı başka gülün bağında
yetmezmiydi karda açan kardelen gibiydim gönlünün dağında.
Nelere gebeydi gelecek ki
daha doğamadan ellerime zamanında
günü dolmadan doğdu da
yaşamadan öldü gözlerimde
kurtarmak mümkünmüydü vakitsiz doğan aşkı
bir meyhane köşesinde ızdırabın en deminde ki meşki.
Bir şiir yazdım sana
yaz dediğin makamı şaştı belki
şaşırdı tezene tellere vuracağı notayı
mutluluk istemiştin ya satırlara düşsün ellerimden diye
ayrılığı tükürdü dilim beğenmedi şarkıyı
yarım doğdu ay gözümü aldı hale
