Hüzün dolu rüzgarlar başımda eser durur
Yar'e veda vaktidir mutlu ol demek için
Bir sevda çiçeğidir yürek de yine kurur
Baştan ekmek hataydı üzülmek şimdi niçin
Elveda demek lazım baharı beklemeden
Filiz beklemek boşa ümitler eklemeden..
Sararıp düştü yere dolunayda bir yaprak
Çardak da bir kadın var koynunda yıldızları
Gözyaşıyla ıslanmış katettiği bu toprak
Çok eskiden parlardı gözlerinde yaldızlar
Kararan her bulutu elleriyle tutarken
Kahreden bir yalnızlık kollarında yatarken.
Dur desem dinlermi ki vakitsiz veda sesi
Şuramda tam solumda bir sevdanın ölüsü
Bir buse yetermiydi can bulur mu nefesi
Parlıyan bir acıdır ay'ın vuran halesi
Hatırla büyümez ki sevdanın çiçekleri
Gül etrafını sarmış ayrılık böcekleri.
Ateş böceği gibi yanar söner umutlar
Gözlerimi dikmişim kulaklarım kirişte
Bit desem de bitmiyor üste yağar ümitler
İçimde savaş bitti aklım yalnız barışta
Eğik duran başımı kaldıracak gücüm yok
Bu yürek unutmuyor hala hengamesi çok.
Gözyaşı
(
Vedanın Ertesidir Sevda başlıklı yazı
Gözyaşı tarafından
9.06.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
