GÜZELLİĞİN
Rab'bim
cömert olmuş, oldukça sana,
Güzellikten
yana, sınır koymamış,
Ölçü
ile vermiş, diğer kullara,
Tüm
güzellikleri, sende toplamış.
Her
şeyin dört dörtlük, yerli yerinde,
Bedenin
hatların yürek hoplatır,
Salınıp
yürürken, boyun, endamın,
Seni
görenlerde, akıl mı kalır.
Bebek
gibi bir yüz, kaş, göz yerinde,
Kimler
eğilmez ki önünde senin,
Hele
azıcık da, cilve edince,
Serveti
harcarlar, uğruna senin.
Pür
dikkat kesilir, gören her insan,
İçlerinden
neler, geçer kim bilir,
Hayaller
kurulur, şuh ve derinden,
Sana
kur yapmaya, yarış edilir.
Rabbim
sana vermiş, kıymet bilmeli,
Ne
akıl gitmeli, ne baş akıldan,
Güzellik
gözlere hitap etsede,
Bulamazsın
yarın, yanında insan.
Bektaş’ım
güzellik konmaz tartıya,
Bilsinler Mahşerde alınmaz kaale,
Cennet
verilmez her güzel olana,
Ben
güzelim diye, övünme sakın.
Bekir Yavuz
2.Mayıs.2010.pazar
Beyoğlu. İstanbul