Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir aşktı boynuma vuran,
Aylar söyledi yıllar ki bilendi; duymadım.
Meğer tutsakmışım;
göremedim.
Oysa saz ile vurup söz ile kesmişte bir ben becerememişim
dinlemeyi.
Hayat kabus, yaşam makustur güven görmeyene,
Marifet sonbaharın kaderini bilmekmiş anlayamamışım.
Şimdi
Mum ışığında düşer kaşlar,
Türkü tadında sızlar sabahlar.
Yar aşkıyla yansan,
Kalem başında ağlasan ne fayda, yar senden uzakta olunca.
İnsan
Ne zaman kördüğüm; o gün bitmiştir düğün.
Ölmeden ölünürken ölesiye; mesele birlikte gömülmektir
yüreğe.
Cümle kuşları susturmuşsan dinlemeden,
Pir olsan da bugün, gönülde çoktan meçhuldür yarınlar.
Of of
Ne de çok kırılmış yanlarım.
Bülent KAYA
İstanbul/30/03/2013