ALLAH, duyuyor bizde duyuyoruz, ALLAH görüyor bizde görüyoruz, ALLAH istiyor, bizde istiyoruz fakat ALLAH'IN duymasý ve görmesi istemesi ile biz kullarýnýn duymasý, görmesi, istemesi ayrýdýr. Mevla'mýz kâinatý duyuyor, görüyor ve bizden istiyor. Bizler yaþamýmýzda veya toplumda yan yana olduðumuz konuþtuðumuz kiþiyi duyuyor ve görüyoruz ve bizim için en iyisini Mevla'mýzdan veya karþýmýzdakinde istiyoruz. Sadece karþýmýzdakini veya bulunduðumuz ortamdakini, görmek duymak ve istemek dýþýnda, yaþadýðýmýz toplumda beraberce yaþadýðýmýz insanlarýn, sýkýntýsýný da, sancýsýný da, mahzun olmasýna neden olan ve yaþamý engellenen, tüm insanlarý ve engelli yaþayan tüm kardeþlerimiz içinde, duymaya, görmeye, istemeye mecburuz. Bizler dünyaya öylesine gelmedik ki; sadece kendimiz için yaþamaya deðil toplumda yaþadýðýmýz insanlarla beraberce; sevgi, hoþgörü, mutluluk içinde birbirimizin sýkýntýlarýna ve yoluna çýkan engelleri beraberce, gönül gönül'e ortadan kaldýrmak için geldik. Tek baþýna yaþasa idik aile olmazdýk, aile olsaydýk toplum olmazdýk. Toplum olmazsa idik bu dünyada yaþayamazdýk tek baþýna. Þimdi; belediyemiz veya müteahhit'imiz veya vatandaþýmýz bir inþaat, yol, kaldýrým gibi bir çalýþma içine girince, topluma engelli olan kardeþlerimizde, engelli olmayan bizlerinde yaþamýna engel olmayacak bir çalýþma içinde olmalýdýr. Önce bir günde ne kadar yol, kaldýrým, kazý yapýlacaksa oturulur istiþare edilir. Bugün kaç metre yol, kazý, kaldýrým yapabiliriz insanlarýn, yaþamýna engel teþkil etmeden. Yüz metre, kimisi yüzeli metre, kimisi iki yüz elli metre dedi, bunun ortasý diyelim yüz elli metre tamam bugün yüz elli metreyi yapalým ve bitirelim insanlarýn yaþamýna engel, olmayalým bugün bu kadar yeter diyerekten paydos edilir. Ýnsanlýk hali iþ bitmedi yarým kaldý yollar çukur, o zaman iki elamaný nöbetçi býrakýrsýn ihtiyacý olan ne ise saðlarsýn. Çukur olan yerde bir ýþýk cihazý çekilir. Ýnsanlarýn ENGELLÝ VEYA ENGELLÝ olmayan kardeþlerimizin de yaþamýna engel olan bu engel bu sayede kalkmýþ olur.