Online Üye
Online Ziyaretçi
.
SADECE
Kimse yok bu hayatta yaşayan bir hayalet misali…
İnsanlar yalan roller
takınmışlar belki…
Çok şey öğretiyor hayat hergün acımasızca…
Ama hayatta yalnız kalmak kimsesiz bir kuş misali…
Derin yaram sancıyor her gün hergece…
Kimse kimseyi anlamıyor hayat anlamsız belkide…
Düşündüm uzun uzun
yazarken sayfalarca…
Göstermiyor hayat kimi gerçek kimi yalan ne fayda…!
Boş bir yere bakarsın sadece gözlerini kırpmadan…
İnsanlığın bir var bir yok oluşundan…
Kara bulutlara tırmanırsın kimsesiz kalınca…
Birtek mevlam anlar kul sıkışınca…!
Arkanda bıraktığın yıllara bakarsın…
Elinde kalan sayfalara yanarsın…
Nasırlaşmış ellerin nasıl derinleşmiş bir yarada…
Yılların birikimi yüreğini acıtır izi bedeninde yaşayınca…!
Hayat neler öğretti şimdi bana geldi geçti seneler…
Öyle taşınmaz bir yüktü ki bana yandım senelerce…
Acılarım yanımda büyüdü beraber gecelerce…
Yalnızlığım tuttu elimden yarınlarımda sadece…!
PINAR ÇALGAN---2013
.