Elveda Bestesi  ( Efendiler Efendisine)

 

Ağla ey nadan bülbül, elveda etmekte Gül.

Sana yok artık gülmek, sana firak, Dünya çöl.

Her bahar böyle geçecek, boyun bükük ve sefil.

Yıl altı yüz otuz iki, ağla ağla  sonra    öl.

 

Kahredip sineni dağla, Dünyada artık mağrip.

İnsanların boynu bükük, gezerler garip garip.

Gözler ağlar, yürek kanar, gönüller hep muzdarip.

İnsan ağlar,  hayvan ağlar, herkes bugün andelip.

 

Hiç firak gördün mü sen, işte en büyük firak.

Bir ömür ağlamalısın, artık gülmeyi bırak.

O güle kavuşma olsun, ölüm denen son durak.

Varıp seyrine doyalım , O Güle ağlayarak.

 

 

 Şiir Atila Yalçınkaya

 

 

 

 

 

 

( Elveda Bestesi ( Efendiler Efendisine) başlıklı yazı Atila21 tarafından 12/18/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.