Çok zaman oldu ama ben hala unutmadım…Herkes öğretmenlik anılarını anlatıyor.Ben bir öğretmenimi anlatmak istedim...

Kısa boylu sıcak ve cana yakın Ahmet adında bir öğretmenimiz vardı o zamanlar. Bütün sınıf olarak gerçekten severdik dersler gayet güzel geçmiş ve sınav zamanı gelmişti. Edebiyat’ı iyi olan bir öğrenci olarak sınavım gerçekten çok güzel geçmişti. Hatta hiç merak etmedim notu çünkü 100 olduğunu biliyordum. Belki bir hafta geçti üzerinden. Sınıf değişmişti yeniden boyanmış, duvarlarda asılı olan kartonlar ödevler vs hepsi çıkarılmış düzeni değişmişti. Şaşırmıştık biraz neyse zil çaldı. Öğretmen geldiğinde öylece bakakaldığımı hatırlıyorum. 
 Bizim öğretmenin boyu uzamış, biraz kilo almış ve sinirli mi gözüküyordu ne? 5 dk sonra anca anlamış olacağım sanırım. Hiç konuşmadım o ders. Biraz acayip bir insandı ama ilk öğrendiğim şey sadece görüntüsünün sinirli olduğuydu…  Alışmaya başlamıştım sanırım. Sınav konuları açıldığında biz ilk sınavı olduğumuzu hatta çok iyi geçtiğinden falan bahsettik. Buraya kadar hiçbir sorun yoktu sanırım. Her şey bir sonra ki Edebiyat dersinde oldu…                                                                                                  
 Ahmet öğretmen aranıp yazılı kâğıtlarımız istendiğinde bizi yazılı falan yapmadığını söylemesi hepimizi gerçekten çok şaşırtmıştı. Bu önemliydi çünkü ilk yazılı zamanı çoktan geçmiş ve bizim sonradan 2 yazılıdan alacağımız not 3’e bölünecek ve ben Edebiyat’ı iyi olan öğrenci olarak Edebiyattan 2 alacaktım. Bunu hesapladıktan sonra öylece kalakaldım. Arkasından kim bilir ne laflar ettim hatırlamıyorum. Ama bir daha görsem yüzüne de söyleyecektim. Bu olaydan sonra bir defa bir bankanın önünde görmüştüm o da yanına gidip tüm içimden geçenleri söyleyemeden gitmişti. Bir nevi hala içimde duruyor söyleyeceklerim…                                                                                                   
 Hani o ilk başta hiç sevemediğimiz öğretmenimiz bizim için ne kadar uğraştı ve sonunda bir yazılı daha yaptı bize. 100 aldığımı gayet net hatırlıyorum. Bu o zaman öyle mutluluk vericiydi ki… Ve ben hayatı boyunca Edebiyat’ı iyi olmasına rağmen Edebiyat öğretmenleriyle sorunlu olan kız olan ben tek bir edebiyat öğretmenimi tanıyınca sevebildim… Ve onun gibi insanların öğretmenliği Ahmet Bey ve bir sonraki yıl dersime girecek ve bana çok çektirecek olan adını bile anmayı istemediğim gibi Beylere bırakmayacağını umuyorum. Öyle bir insanı tanıdığım için hayata minnettarım ve hala görüşebiliyor olmak mutlu ediyor beni… Canım öğretmenim öğretmenler gününüz kutlu olsun…
( Öğretmen-im... başlıklı yazı YaseminElif tarafından 11/24/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.