Gel Etme Yar....

Ey şark rüzgarı! Eğer yolun o selvi boylunun kapısına düşerse,
de ki ey sevgili ki arslanları deviren,senin o gözlerinin avı.

Korkarım ki kalır o sevgilinin gözünde senin gibi yarın, mazlum ahı.
Gel etme yar, bilirsin hasretin kuruttuğu damarların olmaz toprağı.

Damarsız selvinin âkibeti iki büklümdür, üşüyenin olmuş sobada nar’ı.
Kül olsan ne fayda, kullanmaz yeni nesil, bakıp açmaz yüzüne o darı.

Sen, ayrılış halinde beni nasıl bilmişsen değişmedi bu garibin ef’âlı.
Fakat ay yüzlü sevgilim! Sana kavuşmanın da vardır bir daha karı.

Madem ki canım, senin aşkın yüzünden herkese oldum yabancı
Artık Sen de aşık olan bana bir merhamet eyle ki bitsin bu kederli acı
 

Zeynel Açıkgöz

( Gel Etme Yar.... başlıklı yazı Deliyürek tarafından 11/17/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.