Canan
Canan
Cenah-ı Afaklarda ararım can-u Cananımı
Ancak o anlar benim ahval-i kadri şinasımı
Ne zaman nur-i vucuhları gelse gözümün önüne
Aşkından kalbim şimşek gibi çarpıyor onun sevgisine
Neyledi Canan bu garip gönüle ki şefkat verdi nefsine
Çaresiz kalmaz şefkat ile seven, merhamet görmüştür.
İçten gelen sevgiye elbet karşılığında saygı bulmuştur
Çiçeklerin sevdası sevdalıları koklamakta buluşturur
Ey aşkı uğrunda mecnunlar gibi masal olduğum sevgili
Kim bu ki yürek onun şarkılarıyla yerinden oldu deli
Canımın Cananı ki şuâ’sın dan aydınlanır zifili karanlığı
Heybetinden sallanır o zalim hükümdar’ların Pahi tahtları
Serçınar ol ki serçınar yaylasının o sevda üfüren yaprakları
Canan’ın o hararetli sevdasını serinleten pervane kanatları
Ey gözümün nuru, Kalbimin sevdası, Gül bahçesinin mis kokuları
Mâşuk’una aşk saçan, şakırdayan sevdalı gibi öten Bülbülleri.
İnan artık sevdalın belli, neden arıyorsun fani,yalancı hayranları
Zeynel’in sevda ateşinde yanarsın. el vermez bırak el âlemleri
24/05/2010
Zeynel Açıkgöz / Gariban Zeynel
Zeynel Açıkgöz
(
Canan başlıklı yazı
Deliyürek tarafından
8/28/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
