Baðrýmda yanmaz mâtem, güller yanar gönlümde.

Kaygýyla solmaz nehrim, diller yanar gönlümde.

Ýsyan dayatmaz faslým, faslýmda yangýnlar var;

Rýhtýmda kalmaz poyraz, küller yanar gönlümde.

Dökmez segâhlar kasvet, neyler çoðaltýr neþve;

Kalbimde tütmez hüsran, çöller yanar gönlümde.

Meltemle titrer câným, sevdâ bulur tezgâhým;

Zihnim yakutlar yükler, göller yanar gönlümde.

Pervâne sermez hicran, vuslat serer baðrýnda;

Sarsar rebâbým meþkler, teller yanar gönlümde.

(müs tef i lâ tün/ fa’lün / müs tef i lâ tün / fa’lün/ )