Neylerin arzusuyla gül yaðarsa baðlara,

Ýþte o an baðbanlar nefes alýr bu sabah.

Mahirler hikmetleri çekerse dimaðlara,

Ýþte o an dermanlar nefes alýr bu sabah.

Meltemler yollar bulup okþar denizlerimi,

Cevahirler hýzlýca yýkar dehlizlerimi,

Sahillerim katranla boyatmaz izlerimi,

Ýþte o an ummanlar nefes alýr bu sabah.

Uzayan kâbuslarla aðlamaz zümrüt gözler,

Umutlarým raks eder, þehrimi yakmaz közler,

Karanlýklar yok olur, þuleyi bulur yüzler,

Ýþte o an ceylanlar nefes alýr bu sabah.

Kahrýn mersiyesini dizip durmaz rebabým,

Yetim kalan nehrimde nurlar olur ahbabým,

Geceler solup durmaz, yanar sýk sýk mehtabým,

Ýþte o an rindanlar nefes alýr bu sabah.

Mecnunlar hüzün dökmez, toylarýný hazýrlar,

Leylalara can gelir, toplattýrmaz huzurlar,

Sükût eden kaleme nurlar katar Hýzýrlar,

Ýþte o an meydanlar nefes alýr bu sabah.

Ýklimin haþmetiyle güneþ alýr buðdaylar,

Yaylalarda yeniden umuda koþar taylar,

Ýþler durur sevgiyi gönlümdeki saraylar,

Ýþte o an harmanlar nefes alýr bu sabah.

Pervane derman toplar inleyen turnalardan,

Bitimsizce aðýtlar dökülmez zurnalardan,

Söz eder güllerine bembeyaz sunalardan,

Ýþte o an zamanlar nefes alýr bu sabah.