Online Üye
Online Ziyaretçi
günaydın sevgilim;
bu sabahta,
her sabah olduğu gibi,
mektup yazıyorum sana,
senin hiç bilmediğin ve bilmeyeceğin,
bir pencere kenarında.
ve katlayıp yeşil bir zarfa,
kaldırıyorum
hayallerimin sandığına..
ince ince yağmur var bu sabahta
alışamadım bir türlü
bu soğuk havalara,
sensiz uyanmalara,
ve birazda soğuk algınlığına..
sen olsaydın diyorum mesela
sen olsaydın cümlesi bile
yenik düşürüyor heyecanıma
zoraki bir tebessümle
dalıyorum uzaklara
gözlerimden yanaklarıma
yağmurla karışık akan yaşlarla…
gidişindenmi dir bilmem bu yağmurlar
durmaksızın yağıyorlar
oysa ben güneşi seviyordum
gözlerimi açıp seni gördüğüm zamanlar
bir fincan çayın sıcaklığında seni
ve aşkı düşünmek
ne güzel olurdu diyorum
işte o zaman
seninle üşümek…
nasıl severdim mevsimleri,
yağmurları, rüzgarları
belki sensiz uyandığım sabahaları
kimbilir daha neler neler
seni tanımasaydım eğer…
Yazarın
Önceki Yazısı