Biliyor musun?

Beni terk edişinin izlerini taşıyorum hala. Terk edişinden öte seni yaşıyorum..

Saçlarına dokunuşlarımı, kokunu içime çekişimi, sabahları seninle sesinle uyanışlarım…öpüşlerin beni.

Bu ihaneti, bu terk edilişi hak etim mi gerçekten de ben?

Oysa ki ben senin için gelmiştim yeniden bu şehre. Geleceğimi bir kenara bırakıp sana koşmuştum.

Seninle geçen günlerimiz hep aklımda.. Ve o son zamanlar o son aylar….sen uyurken bile dizlerinin dibinden ayrılmadım, en ufak bir sesinle bile fırladım uykularımdan bir ok gibi.

Her gece sana uyuyor, sabahlara senin için günaydın diyordum. Senin için, beni bırakıp gitmemen için neler yaptığımı sende çok iyi biliyorsun.

Hep beraber olalım diye nasıl çırpındığımı inkar edemezsin. Herşeyimi terk edip senin için geldim oysa bu kör olası yere, geleceğimi sensiz hiç düşünmedim çünkü….

Hiç kimsenin saçlarına dokunmadım senin saçlarına dokunduğum gibi. Kimseyi öpmedim seni öptüğüm gibi.

Kimsenin gözlerine bakmadım senin gözbebeklerine baktığım gibi. Kimseye sarılmadım sana sarıldığım gibi…

Ve hiç kimsenin kokusunu içime çekmedim senin kokunu içime çektiğim gibi.

O çok sevdiğin çiçeklerin hepsini kaldırdım evimizden senden sonra. Begonyaları, yasemenleri her görüşümde bir külçe sen düşüyorsun yüreğime.

 

Neden gittin benden? Neden çıktın böyle apansız hayatımdan? Oysa nasılda doluydum sana.. Adımı senin ağzından duymak beni o kadar çok mutlu ediyordu ki… dudaklarından o anda kelimeler değil inciler dökülüyordu sanki.

Yokluğuna kırgın hayata kızgınım senden sonra.!

Sensiz hiçbir hayalim olmamıştı.

 

Sende beni çok seviyordun biliyorum.. Giderken bile beni çok seviyordun bundan adım gibi eminim.

 

Bunca yıl oldu sen gideli…Ama hala içimde yüreğimdesin.. Canımdasın ve can gibi atmaktasın.. Tek tesellim, gittiğin yerde mutlu ve rahatta olman. Ve her gece uykularıma doğru yola çıkarken dualarımın ilk başındasın.

Resmin ise gözlerimin ucunda…

 

Bugün yine senin yanına geldim.. sen oradaydın biliyorum. Seni göremesemde, sesini duyamasamda ordaydın. Beni görüyor ve duyuyordun. Ve ben sana konuşmanın ve sana yeniden yakın olabilmenin huzurunu ve güzelliğini bir kez daha doyasıya yaşadım.

 

Gidişinin 11.yılında ben seni sevmeye devam ediyorum ve sana susuyorum.

Ruhun şad, mekanın cennet, anneler günün kutlu olsun canım anneciğim.

 

 

 

 

 

Evladın

Abdullah Artaç ARSLAN

14 Mayıs 2006 / Pazar

( Seni Hala Seviyorum başlıklı yazı Providence tarafından 29.03.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.