Küllerin Rengine Rehin Günler
günlerinin avlusuna külleri düşerdi güllerin
gönlü yaralı, yüzü esmer Diyarbekirin...
orada insanlar, gözlerinde keder boyu susardı
türküleri tütüne sara -da- sarınmaz yaralara banardı
toprak damlı evlerde ayışığı yanar
diclenin sularına dengbej sesleri akardı
sonrası terli bir geceydi, çocuktum
cennet düşlerden, cehenneme kovulmuştum
günlerinin avlusuna külleri düşerdi güllerin
yaraları dağlı, dağları acılı Diyarbekirin..
orada kimsesiz, yıkık, yalnızlıktır evler
orada evler, kendi çığlıklarında sessizlik, unutulmuş
göğü, kurşunlarla delik deşik yamalı döşekler
orada yakılmış köyler, orada feodalizm, failler ve meçhuller
sonrası terli bir geceydi, çocuktum
kanatlarım kanatılmış, vurulmuştum
sonra günler, küllerin rengine rehin düşerdi
sokaklar her sabah bembeyaz ölümler giyinirdi
göğün genişliğine bin havar tünerdi, ağlardım
simsiyah çığlıkların gölgesinde, avuçlarımı kanatırdım
sonrası terli bir geceydi, çocuktum
çağıldarken, çağımdan vurulmuştum
gün ışığında gölgesiz, gittiler, öpülesi yüzler
bekledim, dinmedi bekleyişlerim, gelmediler, sustum
terli akşamın koynunda bir çocukla
büsbütün, yanmaya tutuştum
M.H
haziran_2o1o
(
Küllerin Rengine Rehin Günler başlıklı yazı
mehmet-hursi tarafından
29.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
