Senin yanında olasım var.
Nereye? Ne zaman? Kiminle? Her soruya bi’ cevap bulasım…
Sana çok sataşasım var. Yaptığın
her harekete bi’ karşı çıkasım… Sevmediğin kelimeleri inatla kullanasım…
Seni düşünesim var. Nerede?
Ne yapıyor? Ne ile? Sorularıma yanıt arayasım…
Sana bağırasım var. İçimdekileri
tüm içtenliği ile aktarasım…
Sana akıl veresim var.
Hadsizliğimi suratıma çarpmanı isteyesim… Utanmadan da devam edesim…
Sana dokunasım var. Tepkinden
çekinmeden yaklaşasım… Saçlarında dolaşasım… Gözlerinde zıplayasım…
Seninle yürüyesim var.
İstanbul koca şehir, bir baştan bir başa dolaşasım…
Seninle uyuyasım var. Kulağımı
kalbine dayayıp atışını duyasım…
Seninle oturasım var.
Saatlerce konuşasım… Dur diyene kadar anlatasım…
Seninle içesim var. Bir
boktan anlamadan yorumlayasım… Sakız gibi uzatasım…
Seni rezil edesim var. “Elalem
ne der?” gibi bak diye uğraşasım…
Seninle kavga edesim var.
Sonunda özür dileyesim… Hediye alasım… Ayaklarına kapanasım…
Seni öpesim var. Tenine yaklaşınca
içime çekesim… Sen “çekil!” diyene kadar gitmeyesim…
Seninle büyüyesim var. Parka
gidesim… Kaydıraktan kayasım… Salıncakta sallanasım…
Seni çizesim var. Bir
kurşun kalem, bir kağıt… Beceremedikten sonra boş bakasım…
Senin elinden tutasım
var. Temmuz sıcağında yapış yapış olana kadar bırakmayasım…
Seninle izleyesim var.
Gülesim… Ağlayasım… Şaşırasım… En çok da anlayasım…
Seninle var olasım var.
Yokluğumu anlamlı kılasım… Varlığıma değer katasım…
Sana korkmandan korkmadan
açılasım var. Hiç susmadan konuşasım… Seninle yaşlanasım…
İşte sana bunları yazasım
var. Yazdıktan sonra da yollayasım…
Yazarın
Önceki Yazısı