M. NÝHAT MALKOÇ

            Geliþi büyük bir özlemle beklenen mümtaz bir aydýr ramazan. Öyle ki onun manevî rayihasýný ta üç aylarýn ilki olan Recep ayýnda doyasýya hissederiz. Þaban'da ona yaklaþmanýn o ulvi heyecanýný duyarýz gönül hanemizde. Gelince de nurlara gark olur gönüllerimiz. Onu, evlerimizi tepeden týrnaða temizleyerek güler yüzle ve iþtiyakla karþýlarýz.

            Aylarýn sultaný olan ramazan, gönüllerimizin de biricik sultanýdýr. O gelince kendimize çekidüzen veririz. 11 ayda boþladýðýmýz hayatýmýzý ona uyarlarýz. Bu durum ona duyduðumuz sevgi, muhabbet ve ihtiramdandýr. O ki bizi kendimize getirir. Hayatý sorgulamamýzý saðlar.

            Ramazan, uzak kaldýðýmýz deðerlerimizi ve deðerlilerimizi bize hatýrlatýr. Ýftarýndan sahuruna, mahyasýndan teravihine, huzur derslerinden sadaka taþlarýna, zekâtýndan fitresine kadar hayatýmýza þekil ve ahenk verir. Sýð kalan hayatýmýzý alabildiðine derinleþtirir.

            Ramazan bize geleneksel hayatýn doyumsuz lezzetlerini sunar. Unutmaya yüz tuttuðumuz paylaþma kültürünü bize hatýrlatýr. Karagöz'den Meddah'a kadar geleneksel oyunlarýmýz bu ayda arz-ý endam eyler. Adeta nadasa býrakýlmýþ gönüller bu ayda (gül)þen olur. Sözüm ona modern hayatýn o soðuk metalik ve samimiyetsiz atmosferinden kurtuluruz.

            Gufran ayý olan ramazan rahmetini, merhametini ve bereketini beraberinde getirir. Bu ayýn manevi ikliminde ruhlarýmýz kirlerden arýnarak kasvet atmosferinden kurtulur. Büyük bir arzuyla ve iþtiyakla teneffüs ettiðimiz ramazan iklimi adeta bir inþirah neþvesi yaþatýr bizlere.

            Ramazan, sair zamanlarda ibadetlerden uzak kalan ruhlarýn pasýný tövbe ve istiðfar zýmparasýyla siler. Gönüllerimiz Allah'a yakýnlaþarak manevi rabýtalarýný kuvvetlendirir. Vakit namazlarýný cemaatle kýlmaya gayret ederiz. Çocuklarýmýzý ve torunlarýmýzý yanýmýza alarak teravihlere koþarýz. Namazlarýn öncesinde okunan mukabelelere iþtirak eyleriz.

            Ramazan, birbirinden ayrý düþmüþ gönül puzzle'ýmýzýn parçalarýný birleþtirir. Eksik yanlarýmýzý tamamlar. Gönül yaralarýmýzý pansuman eder. Kanamakta olan açýk yaralarýmýza merhem olur. Rabbimizin kulluk imtihaný gereði bizlere vermiþ olduðu nimetlerin muhtaçlarla paylaþýlmasýna vesile olur. Solmuþ gözlere fer, kurumuþ dudaklara tebessüm gelir.

            Ýyilik mevsimi olan ramazan bizleri her yönüyle iyileþtirir. Hasta gönüllerimizi rehabilite eder. Hayata sevgiyle bakmamýzý saðlar. Güzelliklerin ortak deðerlerimiz olduðunu bize hatýrlatýr. Dünle bugün, bugünle yarýn arasýnda güçlü ve saðlam köprüler kurmamýzý saðlar. Siyahtan beyaza kadar bütün renklerin insanlýk paletinin tamamlayýcýsý olduðunu gönül kulaklarýmýza fýsýldar. Renklerin kardeþliðinin bizi kurtaracaðýný bize öðretir.

            Olma ve olgunlaþma ayý olan ramazan, köklü bir medeniyeti de beraberinde getirir. Bu medeniyettir ki bizi insanlaþtýrýr, insan kýlar. Bütün seslerin tek bir sesin yankýsý olduðunu bize öðretir. Bütün renklerin bir ana rengin tonlarý olduðunu açýk seçik gösterir.

            Ramazan; zaaflarýmýzý terk etme, mükellef bir kul olarak Hak karþýsýnda iri ve diri durma ayýdýr. Madde ve onun kibirli sahipleri karþýsýnda eðilip bükülmemektir. Yalnýzca Allah'a kul olmaktýr. Yani baþka bir anlamda söylersek kula kulluk etmemektir.

            Ramazan, her ne sebeple olursa olsun, gönülleri bir þekilde kýrýlmýþ insanlarý hoþnut etme ayýdýr. Zalime karþý mazlumdan yana olma ayýdýr. Safýmýzý ve tavrýmýzý netleþtirme vaktidir. Hakla batýl arasýnda gidip gelmekte olan yollarý ferasetle teke indirme vaktidir.

            Ramazan garip gurebayý sevindirme, ona kimsesizliðini hissettirmeme ayýdýr. Onun içindir ki üzerinden bir yýl geçen mallarýn zekâtýnýn tercihen  bu ayda verilmesi daha uygundur. Bununla birlikte belâlarýn def edilmesi için sadakalar bu ayda daha da artýrýlýr.

            Bütün ibadetlerin özü ve özetidir mübarek ramazan. Bu kutlu ayda ruhumuzu bir çeþit bakýma alýr, yýkýma ve kýrýma uðrayan yanlarýný tabir caizse onarýrýz. Buna ruhlarýn yýllýk bakýmý da diyebiliriz. Araçlarýmýza yýllýk bakým uyguluyoruz da ruhlarýmýza niye böylesi bir yýllýk bakým uygulamayalým? Üstelik hayatýn darbelerinden en çok da onlar zarar görürken...

            Bugün muzdarip olduðumuz hýz ve haz çaðýnda ramazanýn mürebbiliðine her zamankinden çok daha fazla ihtiyacýmýz vardýr. Zira her geçen gün kanayan yaralarýmýzý ancak o iyileþtirebilir. Sivri ve agresif davranýþlarýmýzý munisleþtirir. Ýyilik yapma, tövbe edip günahlardan kurtulma, bunlarýn neticesinde sevap kazanma bu ayýn doyumsuz meyveleridir.

            Millet ve fert olarak ramazanýn kýymetini hakkýyla ve lâyýkýyla bilelim. Onu mahzun bir hâlde uðurlamayalým. Unutmayalým ki ramazanýn bize ihtiyacý yok, bizim ramazana ihtiyacýmýz var. Rabbim bizleri sevap mevsimi olan ramazaný idrak edenlerden eylesin.