Gökyüzüne baktım bugün,
yıldızları saymaya çalıştım, ayın bulutların arkasına saklanışını izledim. Kocaman gökyüzünü kaplayan karanlığı izledim dakikalarca. Hiç bir karanlık bu kadar huzur verici olamazdı. Neyi fark ettim biliyor musunuz? Karanlık bir tek geceye yakışıyormuş. Ya kalbi kararan insanlar? İçinde bir gram iyi niyet kalmayan insanlardan incelik bekliyoruz, için de merhamet olmayan insanlara merhamet ediyoruz. Kırmadan duramayan insanlar için kırılıyoruz. Bizi önemsemeyen insanlar için çabalıyoruz belki de. Ne zannediyorlar bilmeden iyi niyetimizle safça çabalıyoruz sadece. Sonra en ufak şeyle yerle bir oluyoruz saygımız da sevgimiz de. Hak etmediklerini daha iyi görüyoruz ama, o içimizde olan iyi niyet, kırgınlığımızın kızgınlığımızın önüne geçiyor, yine yeniliyoruz kalbimize.
Bu halde olmamın sebebi sensin kalbim;
Sakın tek kelime edip, daha da dağıtma beni!
Hafız Sehle Nisa Korkmaz