Her renk ve her v/eda…
Ölü bir iklimsin, sen, sefil kalemim…
Düşlerimi bozguna uğratan bir resim
bir çizik
Aşkı erteleyen yalnızlığın duasında
saklı ve tek tanık
Uzamında ömrün, sevdalandığım
Örtüsü ise kırışık duygularımın
Ötenazi yaptığım mutluluğun
O kapı aralığından sızan ışık
Kelamın da ötesi
Önsezilerimin güftesisin sen
Sessizliğin mezarında caka satan bir
öğrenci gibi
Metruk gizlerin hediyesi
Çalımı değil aşkın
Çalıntı olmadığın kadar, sefil
kalemim…
Alıntıların rüzgârında esen
Bazen umuda konuşlu
Bazen o sessiz nidalar kıyıları döven
Kulluğuma binaen
Köpüren deniz ve esen meltem
Mahrem mizacımın bitişiği
Aşkın ve hezeyanın dinmediği
Ilık nefesim
Uyumsuz ruhum
Çoktan dünde kalmış aykırı nefsim
Bir veda mektubu bildiğim
Gün ertesi düştüğüm
Yollardan kendimi alamadığım
Gece yüzlü mehtaba sıkı sıkı
sarıldığım kadar
Geçkin şarkıların özeti adeta
Amaçsız ve hedefsiz değilim de asla.
Ar bildiğim haysiyetim
Tebessüm ehli bir seda
İllet özlemin ayak sesi
Duyulmaz mı uzaklardan?
Densiz ve öfkeli bir nesir
Damgalanmış ve tükenmişken şehir
İmla hatasında aşkın kaynayan yüreğim
kadar
Bazen bir karartı eşlik eden
Bazen kaygımla büyüyen bir evren
Kuytumsun, sen, kalemim
Kukumav kuşu gibi dönendiğim
zamanların ertesi
Rayici bilinmez elbet asaletin ve sevginin.
Dış ses baksın iç sesimse dargın kimi
zaman
Gözümde tüten dünüm ve tarafınca terk
edildiğim nice insan
Müzmindir hüzün bende
Muadilim varsa yoksa sensin her
iklimde
Bir doğan bir batan güneş
Bir batımda sönen umut ve ateş
Arsızca serildiğim şu sergüzeşt zemin
Ardı ardına ettiğim sonra da bozduğum
nice yemin.
Tüten dumanısın şehrin
Türettiğim duygular ve şiirde saklı
yediemin
Bir dolduruş değil asla bir aşk
masalı
İçtiğim şu ömürde şu yaşta
Tutanağımsın, sen biricik kalemim
Zirzop bir esinti yas’ a meyyal
Zırnık vermeyen gölgeler zamk gibi
yapışan yakama
Yakardığım yüce Mevla
Elbet ömür de geçerken içtimada
Yitik neferiyim olsa olsa bilinmezin
Yatıya kalan nice düşünce nice his
Evreleri kayıp bir ahval
Sevecen ruhumla aralıksız hemhal
Kayıt açtığım ansızın bir şiirle daha
iştigal
Ön sözüm ve önsezim
Önemsiz addedildiğim ne ki öncemde?
Bense umudun ve yarınları özleminde
Yeter ki terk etme beni bir ömrün
mühletinde…