Bir kaç yýl önce Masterchef’ten yarýþmacýnýn  biri elenmiþ, veda konuþmasý yapýyordu. Bu konuþma dikkatimi çekti.  O kadar çok “ben” kelimesini kullandý ki, saysam belki o kýsacýk konuþmada en çok kullandýðý kelime ben idi. Bir kaç kelimede bir,  hemde üzerine basa basa, ben kelimesini kullanýyordu. Konuþma aslýnda ben! ben! ben! den baþka bir þey deðildi.  Bu konuþma benim için fevkalde kulak týrmalayýcý oldu. Kullandýðý kelimelerle sanki karakterini ortaya koyuyordu. Elenmiþ olan yarýþmacý hakkýnda: “kendine aþýk bir insan!” diye düþündüm.

Kendisine aþýk herkes ben! ben! ben diye konuþmaz elbet. Bazýlarý konuþma esnasýnda hep kendisi konuþup  kendisinden bahsetmekle de karakterini ortaya koymaktadýr. Kendisine aþýk insanlarýn bir özellikleri de mal varklýklarýyla övünebilmeleridir.  Olur olmaz yerde mal varlýklarýný ortaya döküp saçarlar. Bunun yaný sýra yaptýklarýný ettiklerini ballandýra ballandýra anlatmakla  bitiremezler.  Bu tür insanlarla konuþma aslýnda stand-up komedi gibidir. Kimseye fýrsat vermeden hep kendi konuþanlarýn en ilginç bir özellikleri ise anlatacaklarý bitince,  bir bahane bulup kalkýp gidebilirler veya telefon konuþmasýný sonlandýrabilirler.

Günümüzde kendisine aþýk insanlarý tanýmak için artýk bir tek kelime bir konuþmaya gerek kalmamýþtýr. Sosyal medya sayesinde kendisne aþýk insanlarý tanýyabilirsiniz.

Eskiden Edebiyat Defteri adýnda bir siteye üye idim. Yýllarca o sitede yazý ve þiir paylaþtým. Bazý yazý ve þiirler için fotoðrafta ekliyordum. Bazen sayfalarca yazýnýn anlatacaðýný küçücük bir fotoðraf daha iyi anlatabilmektedir. Fotoðraf paylaþýmý yaygýndýr; çoðu üye eklediði yazý ve þiirlerle beraber konuyla alakalý olduðunu düþündüðü bir fotoðraf, resim, karikatür de paylaþýr.

Üyenin biri  de yazýlarýnda fotoðraf paylaþýrdý ama bunun fotoðrafý biraz farklýydý. Portret fotoðrafýný üyelik profilinde kullanmýþ biriydi. Portret  fotoðrafýnýn defalarca büyüðünü yazýnýn baþýna eklerdi, sanki yazýnýn baþlýðý o kocaman portretiydi. Bir kaç defa bunu yapýnca dikkatimi çekti. Merakýmý yenemeyip sordum: “hocam, portretinizi yazýnýn baþýnda paylaþmanýnýzýn hikmeti nedir?” Cevap alamadým. Baþka bir üyenin de dikkatini çekmiþ, o da sordu: “profil resmini yani portret fotoðrafýnýzý   büyütüp yazýnýn baþýna koymanýzýn üzerinde bayaðý düþündüm ama hiç bir anlam veremedim. Sahi sebebi nedir?” Yine cevap verilmedi. Bu üye halen yazý veya þiirlerine baþlýk olarak kocaman portretini kullanýyor mu bilmem, o siteden ayrýldým. O günden beri sanalda kullanýlan resimlere farklý bir açýdan bakarým.

Neticeyi kelam, profil veya  yazýlarda tercih edilen resimler, fotoðraflar kullanýcýlar hakkýnda çok þey anlatmaktadýr. Bazý resim veya fotoðraflar kiþinin kendisine aþýk olduðunu haykýrmaktadýr. Ýnsanlar kendilerine aþýk olabilirler: zýrt býrt,  bol havalý öz çekim yapýp orada burada paylaþabiler, kime ne?

Kazýn ayaðý o kadar da deðildir, kiþinin kendisine aþýk olmasý pek hayra alamet deðildir; bu hal sanki: kibrin, enaniyetin, maðrurluðun, kendini beðenmiþliðin emaleridir. Rabbim bizi  kibir, enaniyet gibi þerlerden korusun.

Abdullah konuksever