Türlü konforumdan, evden vazgeçtim, 

Dağda, mağarada yaşarım dedim. 

Sırtımda hep kambur paradan geçtim, 

Otları yemeye başlarım dedim. 

 

Komşuluk yok zaten yanı başımda, 

Kardeşin yok tadı olmaz aşımda, 

Mahzene dönmüş ev sel gözyaşımda, 

Topraktan ne bulsam haşlarım dedim. 

 

Kimi çok sevdimse gördüm ihanet, 

Doğal afetlerden büyük felaket… 

Düzelmiyor da ben desem memleket, 

Yaban hayvan görsem taşlarım dedim. 

 

Olmasın dert ayna başa saramam, 

Yaşlandım diye asla yaramam! 

Plastik bir cerrahta çare aramam, 

Varsın ağarsın da kaşlarım dedim. 

 

Hırsız girer diye çok kurgu ördüm, 

Mal çaldırmak korkum, kendimi yordum! 

Kaz tüyü yastıkta uyku mu gördüm, 

Kayaya başımı yaslarım dedim.


Lakin dinim diyor yaşama ruhban, 

İsmail gibi de Hakka ol kurban! 

Ruhunu tövbeyle… Yıkansın urban, 

İbadetim aklar paslarım dedim! 

 

Saffet Kuramaz  

( Bazen Dağlarda Yaşayayım Diyorum başlıklı yazı safdeha tarafından 11.05.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.