Verirsen beş lira oynarsın on kere
Vakit geçer işte kazandırmaz bir şey!
Her yerde eğlence dedirtir son kere
Vakit geçer işte kazandırmaz bir şey!
Vakit bu kadar mı değersiz düşünmez
Daldan dala atlar oynarken üşenmez
Sıcağa soğuğa karşı da bürünmez
Vakit geçer işte kazandırmaz bir şey!
Dünyasından ancak kopar hastalansa
Şikayet sıralar yapar tasalansa
Allah’ı hatırlar kader damgalansa
Vakit geçer işte kazandırmaz bir şey
İyileşse eğer oyunlara koşar
Verdiği sözleri unuturken coşar
İmani duyguyu bir kalemde boşar
Vakit geçer işte kazandırmaz bir şey
İnsanlık oyunla kafasını bozmuş
Önem verdiği tek elinde ki kozmuş
Ebedi hayatı kül olup da tozmuş
Vakit geçer işte kazandırmaz bir şey
Ecel geldiğinde dönülmez dünyaya
Bunun ilacı yok veda der rüyaya
Acı bir son olur el-batşetü’l-kübrâ
Vakit geçer işte uyandırmaz bir şey!
el-batşetü’l-kübrâ : Allah’a nisbet edildiği zaman “helâk etmek, azapla cezalandırmak” mânasına gelir
Saffet Kuramaz