Önceden, çok önceden sırtımıza vuran soğuğun bile bir anlamı vardı. Üşürdük bir kış yorgunluğundan çıkmış bahar günü. Yüzümüze vuran güneş, gönlümüzü ısıtırdı.
    Parça parça bulutlara bakarken, severdik mahallemizi. Sabahları masmavi gökyüzü karıştırırdık demli çayımızda. Çocuklar oynardı cıvıl cıvıl sokaklarda. Başımız eğik ama içimiz dik yürürdük çamurlu yollarda. Paçalarımızın batmasına aldırmazdık. Büyükler takılırdı küçüklere şaka yapıp, büyüklere saygı sonsuzdu. Çocuklar çocuktu, gençler genç ve büyükler ise büyüktü.
   Şimdi bir telaş rüzgarı kapladı dört bir yanımızı. Rengini kaybetti sabahlar, gri bir kış günü. Evlere kapandık birden bire. Ekmeğin tadı kalmadı, suyumuz bulandı. Bir hayat yaşandı önceden hep birlikte. Şimdi parça parça oldu herkesin anılarına dağıldı. Ama yaşanan bir bütündü. Giderken herkes bir parça kopardı güzel günlerden, bağrına taş gibi bastı.
   Roller değişti pervasızca. Çocuklar yaşlandı birden. Gençler sağır ve kör oldu sorumlulukların ağırlığından. Büyükler sus pus oldu buruşmuş elleriyle ağızlarını kapattılar. Hepimiz cennet zannettik bataklığımızı, çırpınırken battık.
    Üstelik dünya tehlikeli değildi. Tehlikeyi biz getirdik dünyaya.
( Önceden başlıklı yazı MehmetÇİFTCİ tarafından 28.02.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.