çocukken
“haddini bilmez”dik biz
hacmine uymaz buğu
güneye kalkan poyrazdık
hem arka bahçede kuytu

büyüdükçe
rüya sandık çocukluğu
ve abartılı bir coşku
oysa dizlerimizdeki yaraydı
biraz da karanlıktaki korku

şimdi
hoyrat ellerce aranırken üstümüz
ceplerimizde bulunan
üstü çizik duygular sadece
sevgiye kanıt yok artık
aşk nicedir çizginin gerisinde

ama halâ
dalgalı bir ıslık sesinde çocukluk
belki demir bisikletin selesinde
rüzgâra bağışlanan saçlarda
ille de “bir yangının külü” nde

ah! aslında dünde çocukluk,
hep geçip giden günde
( Çizgi başlıklı yazı gulgun-oztur tarafından 15.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.