Ve ben o şehre hiç gitmedim
Gece 

 parıltıları 
Ay ışığını, yakamoz kırıntılarını ve seni 
Çok sevdim.
Seni sevmek, acıların en büyüğü olduğunu nereden bilirdim?

Vurmayan dalgaların yabancısıyım
Doğmakta daima bir sızı
Başa alamam 
Ok yaydan çıktı 
Kabuk tutmaz bu yara 
Yeşermez bahtımız Nisan yağmuruyla 
Bir umut başlar sonsuza 
Ağustos sıcağı kuruttu dallamızı 
Tüm kutsalları adına ant içtim 
Sevdanın üzerine...
Aşkın adına 
Bulutlar parçalansın ki!
Dönemem bilirsin 

Ben o şehre hiç gitmedim 
Gitseydim biterdim 
Bu limanda kaç gemi demirli 
Yokken bilemem 

Rüzgar hafif dalları sarsar 
Aşksız doğar çocuklar 
Umuttu doğuran yarınlara 
Ve ben bu şehri hiç gitmedim 
Belki sen geç geldin 
Benim yokluğumda 
Çok uzaktı ülkem
Ruhum seninleyken 
Ben yoktum....










( Ben O Şehre Hiç Gitmedim başlıklı yazı Kevir tarafından 23.10.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu