Tanrı’nın
rahmetine hiç mi hiç yorum olmaz.
Kâmil insan
olmanın hazzına doyum olmaz.
Kul hakkında
kalana ağlamak çözüm olmaz.
Huzur ile
kıyamda duranlara ne mutlu.
Kutsaldır Vatan,
Bayrak, yapmamalı ihanet.
Dokunmasın
mülküne bin bir çeşit melanet.
Değer biçilmez
asla Atalardan emanet.
Vatan için
canını verenlere ne mutlu.
Yaratmış Yaratıcı,
ilmini sunmuş bize.
Araştır aklı
kullan kanma dönek vaize.
Gideceksin
nihayet sarılıp bir top beze,
Kainatın
sırrına erenlere ne mutlu.
Yaklaşır sevgi
ile yaratılmış canlıya.
Güçlülerden
korkmadan destek olur haklıya.
Bakmadan
kimliğine gördüğü her farklıya,
İlmek ilmek
dostluğu örenlere ne mutlu.
Sizin olsun
saraylar gecekondu ne halde?
İnsan olma
erdemi ne parada ne malda.
En muhteşem
saraylar sevinen bir gönülde.
Bir yoksulun
halini soranlara ne mutlu.
Mutluluk mu
dediniz? Kutsaldır bir aile.
Eşlerin
arasında olmazsa hiç bir hile,
Yaşanmaz
hanelerde ne telaş, ne gaile.
Yatağına
huzurla girenlere ne mutlu.
Sevgiyi ve
şefkati arar durur her çocuk.
Günümüz vahşetinde
kurşun bile yer çocuk.
Muhtaç kalır
bir ele, ana, baba der çocuk.
Körpecik bu
canları saranlara ne mutlu.
Oynanır bir
tiyatro karışmış haklı haksız.
Doğru ile
yalanı söyleyen diller farksız.
Hava karardı
Macit, yürüyen gemi çarksız.
İbret alıp
gerçeği görenlere ne mutlu.
Mehmet Macit
08.04 2018
Dikili/İzmir