Dün  ( 10.12.2016)  Beþiktaþ-  Bursaspor  maçýndan  hemen  sonra  Beþiktaþ’taki  stadyum  yakýnlarýnda  bomba  yüklü  iki  aracýn  patlatýlmasý  suretiyle meydana  gelen  katliamda  þehit  olan  baþta  polislerimiz  olmak  üzere  tüm  vatandaþlarýmýza  Allah’tan  rahmet  diliyorum.

Bu  gün  Mevlid Kandiliydi.  Her  ne  kadar  dilde  birbirimizin   Mevlid  Kandilini  kutlasak  da  içteki  yangýn  o  kadar  büyüktü  ki  kandilin  sevincini  hiç  kimsenin  yaþamasý  mümkün  deðildi.

Dün  akþam  haberlerinde  ben  yatýncaya  kadar (  Ki  saat  2.00  gibi  yattým) söylenen  hep  Beþiktaþ’da  bir  bombalý  saldýrýnýn  olduðuydu.  Ancak  haberler  öylesine  veriliyordu  ki  sanki  bir  kaç  terörist  ses  bombasý  atmýþ,  bu  patlama  sonucunda  bazý  polislerimiz  ve  vatandaþlarýmýzda  ufak tefek  yaralanmalar  olmuþ  gibiydi.  Herhangi  bir  ölüm  haber  yoktu.

Sabahleyin  bir  hayli  geç  kalktým. Kalkar  kalmaz  kahvaltý  yapýp  bir  þiir  etkinliði  için  Kadýköy’e  doðru  yol  almaya  baþlayýnca  tüm  resmi  kurumlardaki  bayraklarýn  yarýya  indirildiðini  gördüm  ve  ‘’Eyvahhh ‘’  dedim.

Daha  sonra  þiir  etkinliðinin  yapýlacaðý  yere  geldim.  Hemen  kapýda  Neþe  Kýzýlyar  arkadaþýmla  sarýldýk  birbirimize  ama  her  zaman  yüzü gülen  Neþe  Haným  aðlýyordu. Onun  gözyaþlarý  ise  her þeyi  açýklýyordu:  Çok  fazla  sayýda  þehidimiz  vardý. 

Neþe  Haným’ýn, aðlayan,  diðer  arkadaþlarýn  hüzün  dolu  gözlerini  görünce  utandým.  Utandým  çünkü dün  akþam  bu sitede  bir   mizah  yazýsý  paylaþmýþtým.  Böyle  kara  bir  günde  benim  sayfamda  bir  mizah  yazýsý  vardý.

Sonra  baþladýk  þiirlerimizi  okumaya  ama  þiirler  bu  gün  ne  aþk,  ne  doða,  ne  de  benim  her zaman  yaptýðým  taþlama  türü  deðildi.  Tüm  yürekler  bir  olmuþ  gönüllerinde  esen  o  fýrtýnanýn  etkisiyle  þehitlerimiz  için  bir  þeyler okuyordu. 

Sýra  bana  gelince  bu  sitede  daha  önce yayýnlamýþ  olduðum  þiirimi  okudum:

Kýsaca  ‘’  Kalmayacak  bu ülke  bu  acayip  þeylere/  Kalmayacak  inanýn  kahpelere,  geylere’’  Dedim. 

Ancak  bu  gün ayný  zamanda  Mevlid  kandiliydi.  Mevlid  kandili  nedeniyle  bir  þiir  daha  okumak  istediðimi  belirttim  ve  Sivas  Belediyesinin  sponsorluðu,  Deðerli  Arkadaþým  Rifat  Kaya’nýn  öncülüðü  ile  hazýrlanmýþ  olan  ve  içinde  ben  dahil  58  Engelli  þairin  þiirlerinin  bulunduðu  ‘’Dikensiz  Güller’’Adlý  antolojiden  deðerli  Arkadaþým  Nermin  Akkan’ýn  Down  Sendromlu  Kýzý  Ceren Güneþ  Barlas’ýn  o  güzel  yüreðinden  dökülen  þu  mýsralarý  okudum:

PEYGAMBER

Peygamberdir  o  bizimdir  hep
Almaya  gücünüz  yetmeyecek.
Biz  hep  Peygamberimizin  yolunda
Yas  tuttuk  onun  öldüðü  günde.

Ayrýlmayýz  kopmayýz  peygamberin  yolundan
Yaþarýz  biz  hep  peygamberin  izindeyiz
Kalbimizde  yaþar ancak  peygamber.
Duygularýmýz hep  onunla  beraber.

Nermin  Hanýmýn  ve  Ceren  kýzýmýzýn kulaklarý  çýnladý  mý  bilemem  ama  tüm  þair  arkadaþlarýmýn  alkýþlarý  çýnlattý  bulunduðumuz  mekaný.

Hüzünlü,  buruk,  yüreðimizdeki  yangýnlarla  ama  asla umudumuzu  kaybetmeden  kimimiz  ‘’Þehitler  ölmez  vatan  bölünmez’’  dedi,  kimimiz  ‘’  Barýþ’’…  Sonra  daðýldýk  ve  evlerimize  geldik.

Geçtim  bilgisayarýn  baþýna.  Baktým  patlamada ölenlerin  isimleri  açýklanmýþ.  Hemen  aklýma  bir  kaç  yýl  önce  tanýdýðým  bir  kýz  öðrenci  geldi.  Dikkat  ederseniz  ‘’ Öðrencim’’  Demiyorum. Anlayacaksýnýz  az sonra  sebebini.

Bu  kýz  öðrenci,  öðrencim  olduðu  yýllarda oldukça  sevdiðim  biriydi.  Lakin  okul  bittikten  sonra  bir  gün  face book  sayfasýnda  feci  bir  paylaþýmýný  gördüm :  ‘’ Öfkeni kalbine, mermiyi namluya  sür  gerilla’’  Hemen  arkadaþ  listemden  de  öðrencim listemden  de,  kalbimden  de  söküp  attým.  Lakin  ne  kadar  söküp  atsanýz  da  üzerinde  üç  sene  emeðiniz  var.  Ýþte  bu  akþam  ölen  siviller  arasýnda  onun  da  adý  var  mý  diye  baktým.

Ne  alaka  diyeceksiniz?

Bu  kýz da aynen  benim  gibi  koyu  Beþiktaþ  hastasýydý  ve  benden  farklý  olarak  Beþiktaþ’ýn  maçlarýný  kaçýrmazdý.  Ben  ayaðým  sebebiyle  girmem  öyle  kalabalýðýn  arasýna.

Merak  ettiðim  ise  ‘’ Mermiyi  namluya  sür ‘’  dediði  gerilla,  namluyu  mermiye  sürüp  etrafý  tararken,  ya  da  rastgele  insan  öldürürken  bir  Beþiktaþ  hastasý  olan  bu  kýz  da  arada  ölüp  gitmiþ  miydi?

Yok..Ölenler  içinde  yoktu  adý. 

Sonra baktým  yine haberlerde  bu  saldýrýyý  bir  örgütün  üstlendiði  yazýyordu.  Örgüt,  Pkk nýn  bir  kolu  olan  TAK  adýnda  bir  örgüt.  ( Teyêbazên Azadiye  Kürdistan = Kürdistan  Özgürlük  Þahinleri )

TAK  bu  gün (  11.12.2016)  Tarihi  itibariye  bir  açýklama  yapmýþ  ve  demiþ  ki:  …..

Ne  dediklerini tam olarak yazýp  da  itlerin  reklamýný yapmayacaðým  ama  bazý cümlelerini  yazacaðým.  Zira  aslýnda  son  cümleleriyle  bu  meselenin  nasýl  çözüleceðinin  de  -farkýnda  olmadan -  yolunu  göstermiþler  bizlere:

‘’….. baþkan  Apo’unun  tutsaklýðý  devam  ederken Türkiye’de  rahat  bir  yaþamýn  sürdürüleceði  beklenmemelidir. …..

Yaþasýn  baþkan  Apo
Yaþasýn TAK
Yaþasýn  Kürtler ve  Kürdistan
Þehid  Namirin.’’

O  halde  çözüm  gayet  açýk.  Demek  ki  Türkiye’de  rahat  bir  yaþamýn  sürdürülebilmesi  için 

Gebersin  Apo
Kökü kazýnsýn  TAK’ýn,  pkk nýn.
Kahrolsun  bölücü olan Kürt  ve Kahrolsun  Kürdistan.

Madem  ki  Türkiye’de  rahat  bir  hayat  Apo’ya  baðlý  o  halde  onu  sallandýrmakla  iþe  baþlamalý.

Onu  sallandýrdýktan  sonra  TAK  tan  artýk  týk  çýkamaz  zaten.

Onu  sallandýrdýktan  sonra  artýk  kimse  Kürdistan  lafýný  aðzýna  bile  alamaz.

Haaa  iþte ondan  sonra  istedikleri  kadar  Þehid  Namýrýn (  Þehitler  ölmez )  desinler. 

Puþtlarda  sanki þehitlik diye  bir kavram  varmýþ  gibi  bir  de  ‘’Þehitler  ölmez’’  demezler  mi  kendi  leþlerine...Ýnsana  terör  kurþunuyla  ölmek  deðil  de Türk’ten  kaptýklarý  ‘’  Þehitler  Ölmez  Vatan  Bölünmez’’  hedefini  bile  kýrparak  çalmalarý  koyuyor.

Evet… Çözümün  ne  olduðunu  bizzat  düþman  kendisi  söylüyor  farkýnda  olmadan  lakin  bu  mümkün  mü? 

Zurnanýn  zort  dediði  yer  de  burasý  iþte.

Çünkü  Fetö  için  idamdan  bahsediliyor  filan  ama  1999 dan  beri elimizin  altýnda  olup  da  on yedi  senedir  özel  olarak  besiye  çektiðimiz  domuz  için  böyle  bir  þey  diyeni  duymadým.

Hem  ayrýca Beþiktaþ  katliamýndan hemen  sonra  Burhan  Kuzu’nun  attýðý  þu  tweetlere  bakarsanýz  birilerinin  bizlere  hâla  ‘’Aaaa  kuþa  bak ‘’  Dediðini,  milletin  beklediði  çözümden  oldukça  uzak  olduklarýný görmemek  için  kör  olmak  gerekiyor.

‘’Bu  tweetle  inþallah  sahtedir’’ Diyerek o  tweetleri  sunuyorum: ( Ýnþallah  sahtedir  diyorum  zira baþkanlýðý  tartýþabilirsiniz  ama  þehitlerin  olduðu  bir  günde,  henüz  þehitlerin  cenazesi  kaldýrýlmadan  bunun  kutlamasýný  yapamazsýnýz.  Olmaz..)

‘’ Beþiktaþ’daki  bu  patlama  ile TBMM Baþkanlýðýna  sunulan  anayasa  deðiþikliði  paketi  arasýnda acaba  bir  zamanlama  baðlantýsý  var  mý sizce?’’

‘’Türkiye’yi  ömür  boyu  siyasi  istikrara  kavuþturacak ve  ülkemizin  teminatý  olan baþkanlýk sistemi  meclise  sunuldu. Hayýrlý  olsun’’

‘’ Baþkanlýk  sistemini  hedefleyen Anayasa reformu Meclise  sunuldu Beþiktaþ’da  patlama  oldu. Birileri kan  dökülmeden  sistem  deðiþmez  demiþti  de !’’

Evet… Birileri  ortada  bunca  þehit  varken  Baþkanlýk sistemini  kutluyorsa,  baþka  birileri  de aylar  önce  ‘’  Kan  dökülmeden  sistem  deðiþmez’’  Diyorsa ve  daha  baþka  birileri  de  ‘’ Kan  dökmek  bizim iþimiz,  siz  hiiiç  merak  etmeyin’’  Diyorsa  o  çözüm  ufukta  görünmüyor  maalesef. 

Bir  baþka  arkadaþým Sare  Yaprak’ýn dediði gibi:

‘’Vatan elden gidince kutlayacak kandiliniz olmayacak! Farkýnda mýsýnýz?’’



Yine  de  Kandilin  kutlu  olsun  aziz  milletim.