*** Yüreğime dokunurken bakışların; bulutlara işlenir sevda nakışların.

*** Karanlık çöktü ya gecenin kanatlarında sukut etti her şey... Bir benim yüreğimde  ağlaşıp duruyor çığlık çığlık anılar.

*** Yorgun ve mutsuzdu kadın.. Bir gülebilseydim dedi... Hic olmazsa bir kere...Ve güldü... Kahkahalara dönüştü sonra gülmeleri... Durmadı kahkahaları ve çıldırdı.

*** Sen o muazzam sağanak yağmur sonrası olusan gökkusağı gibisin. Rengarenk gönlümde açan.

*** İtirazım yok çok güzelsin elbette. Ama " Güzelim " denilmesi ile benim derdim. Onun içinde isyankarım.

*** Bazen sürgüne  yolladığınız duygularınız bir bir çıkagelirler. Ve siz yeniden bir başka yaşamaya başlarsınız.

*** Seni anlatmak için başka harfler gerek bana.

*** Yıllar önce geldin , kondun yüreğime ürkek ve bezgin...seni öylesine bitimsiz sevda ile beklediğimi nasiıl sezdin .

*** Gezinip durma gözlerimde.

***  Yürüyüşün bir ceylan yürüyüşü ve öylesine ritmik olan..

*** Kokun gelir her estiğinde rüzgar, yağmurlar da ıslanır seninle tenim, her an emrindeyim.

*** Hastalığın bulaştı sardı her yanımı.. Yanıyorum, nöbetlerdeyim ; aman gam mı ?

*** Hep seni sevmiştim. Oysa simdilerde bizi seviyorum.

*** Bir sana bakarken kaçırmadım gözlerimi hiçbir yere...

*** Sen seversin duvarları ve deler geçersin komşu bahçelere; doldurursun ne bulursan sepetine. Oysa birileri ördüğün duvarlarına hıncını çizer sidiği ile.

*** Teksin ya kendi dünyanda...Ondan olsa gerek burnun tavanda. Bir baksan etrafına biter havan ya !

*** Ben kış' taydım hep. Ayaz olsa ,don tutsa etraf; alışkınım  ne yazar .

*** Hani gülücükler konuyor ya yanağına al al ; iste ne baharlar açıyor yüreğimde o anlar...

*** Sen; gönül bahçemdeki tek ağaçsın. Her çeşit meyveyi dallarında barındıran ve beni doyuran.

*** Ah şu yüreğimde ki umutlar ve sırtıma binip binip ağırlaşan bulutlar. Hadi dönün, gidin yerlerinize. Siz ey bulutlar; dönüşün yağmurlara, sırılsıklam olsun tenim ve yıkayıp götürün umutlarımı bir bir ne olur.

*** Ötelerde bir yerde ; neler kaldı neler ikimizden. Yarım kaldı her şey; yaşamaya fırsat verilmeden.

*** Sen ve ben ! Yaşamalıyız kimseye sezdirmeden.

 

 



 Ben öyle heykel gibi duran adam

Hep sana bakan ;

     Sende benim gözlerim

     Her anını gözleyen
     Ve özleyen .

( Yaşam Heybemden - 22 -- başlıklı yazı KENAN KOÇ tarafından 24.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.