Online Üye
Online Ziyaretçi
Şöyle yürüsem yolda eskiden olduğu gibi yayan
At arabaları geçse yoldaki taşlara takıla takıla kayan
Selam versem yolda gelip geçen eş dosta onlar ki gönlümüzde
çağlayan
Uzun yollar bitmese yeni insanlarla otursam bağdaş kin
nefreti umursamayan
Olur, mu acaba yolda yine yayan yürüsem bulur muyum bendeki o
eski günlerin tadını
Ah Nihayetsiz bu şehirler beton binalar tüketti ömrümüzü
Yürüsem ağrır mı acaba ayaklarımın
tabanı
Yollar ki gönülleri bağlardı eskiden
Şimdi gurbet ellerinde ayırıyor ne desem
Gurbet mi çekiyor kendine yollar mı küskün
Gönüllerden beddua mı aldık her yer oldu gurbet gönüller
üzgün
Mehmet Aluç