Çocukluğum

kağıttan kayıklarım
tayyarelerim vardı
saatlerce ve özgürce göklerde süzülürdüm
yüzerdim ya da okyanuslarda
pervasızca kimseyi dinlemeden


teldendi arabam
gömleğimin eteğine bindirirdim yolcuları
hatta tüm mahalle çocuklarını
hiç para almadan

en hızlıyı koşan benim atım olurdu
imalatı çok kolaydı bir ip ile kargıdan
yoruldum mu koşarken
çilbirini çıkarmak zordu boynundan

çelik çomaklarım vardı
körebem
saklambaçım
bilyelerim
tokalarım vardı
uzun tutardım ipini tokamın
bir çevirdim mi
tüm çocuklar şaşırırdı
en fazla benim tokam dönerdi
dünyaya hiç aldırmadan

fermalarım vardı
köşe başlarında oynanırdı
tabancam olurdu işaret parmağım
kurşun atmaz
yalnızca ses çıkarırdı
ağzımdan ateşlenirdi
kimsenin canı yanmadan

sekseklerim sonra
yere çizilirdi kafadan
en çok mahallenin hatice si sekerdi hiç durmadan

bir de gazoz kapaklarım vardı
içine çakardık birbirlerini
en çok gazoz kapağını ben çakardım hakikaten
ve leklerim vardı
kibrit kutularından
ön yüzü değerli
arkası beş para etmezken

dedim ya benim umutlarım vardı
şimdikilerden öte
her şeyim vardı
ben istediğimde


hayallerim vardı en azından en kralından

belki
hayallerimden başka neyim vardı ki

şimdiki çocukların hayallerinden başka nesi yok ki


*  *  *

Değerli Nebiha Muradi hocama teşekkürlerimle...

 
( Çocukluğum başlıklı yazı OlgunOnur tarafından 28.02.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.