Online Üye
Online Ziyaretçi
DÜŞMAN ERLERİNE, RACONİ
Hop hop! Düşman
erleri, hele gelin az hele!
Ne dolanırsınız
burada, ha söyleyin hezele?
Siz ki bu topraklara
bir hayli bigâne…
Bu vatan bizimdir,
bizim lane, peki siz kimsiniz, avare?
Demek çanak, çömlek
topladınız, üşenmediniz,
Gelin şu kaleyi
çanaklarla yıkalım dediniz.
Hop dedik düşman eri!
Çanakkale bu,
Çanakkale, geçilmez, ne yaparsan beyhude!
Ne! Ne dedin sen?
Demek toprağımıza
girerken izin istemek nadire…
Peki, bilmez misiniz
siz, verilmezse müsaade, olunmaz azade!
Çanakkale bu,
Çanakkale!
Nicesini geçirtmedik,
kaldı dımdızlak, biçare,
Şimdi sokak başlarında
her biri, bir sefilâne…
Hadi gelin, zorlayın
sınırları, girmek için içeri,
Ama giremezsiniz ki,
sizinki de terane…
Hadi girdiniz diyelim,
Unutmayınız!
Zafer için savaşa;
ana, baba, bacı… Kardeş, çocuk amade!
Ne oldu, korktunuz
galiba?
İşte ben de böyle bir
üdeba…
Ne o, titriyor
musunuz?
Ee… Ben de sizi,
düşman bellemiştim,
Sizde de yokmuş faide.
Hadi o zaman, şimdi
yürüyün de
Alayım boyunuzun
ölçüsünü,
Hazır, yerindeyken
endaze…
Hadi yürüyün de
görelim ense tıraşınızı,
Hazır, kitap
sayfalarında adınız hezele diye yazılmadan müsvedde!
KENAN TABAN